Guuzbourg gaf antwoord op de all male Perfect 70’s Soft Hits: ‘Soft rock is als porno: een duidelijke definitie is niet te geven, maar je herkent het gelijk als je het hoort. Soft rock elementen, zeker uit de jaren zeventig, zijn een wollige Fender Rhodes, vaselineblazers, de gitaren in het middenspectrum (dus niet te hard, zeker ook niet te zacht), meerstemmige zang en, vooral bij de dames, snufjes jazz en country. Het mocht allemaal wat kosten in de 70s en dat hoor je, aan de arrangementen van Carly Simon bijvoorbeeld, aan de dikke badstoffen handdoek waarin de Neil Young-cover van Nicolette Larson is gerold.
Dit is een playlist met enkel dames vocaal, als oestrogene tegenhanger van de eerdere Soft Rock playlist van Niels en Wilbert. Met dank aan onder meer Leo Blokhuis (zonder wie ik Karla Bonoff en Valerie Carter nooit had leren kennen) en diverse Soft Rock playlists op Spotify. Want ja, ze waren er wel zeker, vrouwen die adult oriented rock, FM rock, yacht rock of die Grote Koepel, soft rock, speelden. Heart, de band van de Wilson-zusjes die ook hard riffend uit de hoek konden komen, maar zeker in de vroege seventies geregeld het pedaal minder hard intrapten. The City is de band waarmee Carole King het water testte voordat ze haar classic Tapestry maakte. Earth & Fire, met Jerney Kaagman, had die sound ook in de vingers. En wat is een women of soft rock zonder Rhiannon?! Niks natuurlijk.’
PS Perfect Women of Soft Rock op Apple Music vind je HIER.