dinsdag 17 maart 2015
written by St Paul

Demotiverende Dialogen Aan De Draaitafel.

Serveerster De Peking Eend: “Waarmee kan ik u van dienst zijn?”
Klant: “Een bak Chinees.”
Serveerster: “Ehm, wat precies? Lekker groente? Beetje vlees?”
Klant: “Gewoon, een bak Chinees met bami.”

Het is inmiddels al jaren geleden dat ik dit gesprek opving in een Chinees restaurant. Sindsdien staat ‘een bak Chinees’ voor mij symbool voor de Hollander die bediend wil worden. Het had ook ’twee stokbroden’ in een Frans bergdorpje kunnen zijn. Of ‘mayo’ in een pizzeria. ‘Ik denk niet, maar besta lekker toch’. De lange neus van de schaamteloze richting Descartes. Richting de rest van de samenleving. Zo ook richting de dj.

demotiverend

Het liefst zou ik aan het eind van de avond middels één op één gesprekken met elke individuele bezoeker nabeschouwen. Fascinered is het om te horen hoe verschillend mensen een avond beleven en waarom ze het wel of niet leuk vonden. Een glaasje sinas erbij en ik hou het waarschijnlijk langer vol dan zij zelf, maar hey… NIET TIJDENS HET DRAAIEN!

tumblr_mg42tlnqw81qfbl9jo1_500

De avond kolkt. De boog staat gespannen. De concentratie is opperst. En daar staat alweer het volgende hoopje ongeduld naast de draaitafels, met maar één doel voor ogen: zijn of haar zin door te drukken. Resoluut wordt het mobieltje in het gezicht van de dj geplant. In het scherm de vaak niet te lezen (omdat de verlichting inmiddels weer uitgegaan is) titel van het nummer dat eigenlijk al lang had moeten komen.

Net zoals met voetbalsupporters verpesten de slechten het voor de goeden. De meeste mensen laten je gewoon je werk doen. Sommigen stellen een vraag, krijgen een antwoord, prima. Maar het is de nietsontziende nee is geen antwoord-houding en de allesverpletterende onbeleefdheid van het prototype verzoekjesmens die een verklaring bieden voor de onvriendelijke houding die de meeste dj’s achter de draaitafels ontwikkeld hebben. Deze dj voelt zich daar dan toch ook weer vaak schuldig over en heeft nu speciaal voor alle mensen die het wel goed bedoelen een Dolle Top Tien Demotiverende Dialogen aan de Draaitafel samengesteld. Het is een poging begrip te creëren voor mijn chagrijnige kop wanneer je wat probeert aan te vragen. Het zijn voorbeelden van gesprekken die ik ook daadwerkelijk zo gevoerd heb en die in allerlei varianten wekelijks terugkeren.

Tien demotiverende draaitafeldialogen. Tien bakken Chinees.

1.
Zij (klimt over barriers, sneakt langs beveiligers, kruipt op podium en duwt telefoon in mijn gezicht, met op het scherm ‘Beyoncé’): “Kun je dit ook draaien?”
Ik: “Waarom vraag je het niet gewoon?”
Zij (legt telefoon op draaiende plaat en schreeuwt): “Beeeeee Yonnnnnnn Ceeeeeee”
Ik (zet plaat weer opnieuw aan): “Tuurlijk, komt eraan.”
Zij: “Echt?”
Ik:It’s so easy to laugh, it’s so easy to hate. It takes guts to be gentle and kind.
Zij: “Wat?”
Ik: “Niks.”
Zij: “Maar je gaat wel Beyoncé draaien, toch?”

2.
Hij (tijdens Loser van Beck): “Heb je ook 90s of zo?”
Ik: “Dit is 90s.”
Hij: “Ja, uhhh, happy hardcore of zo. Lachen.”
Ik: “Ik heb niks met muziek om te lachen.”
Hij: “Ben je depressief of zo?”
Ik: “Ja, eigenlijk wel.”
Hij: “Draai dan even wat 90s of zo.”

3.

Hij: “Techno.”
Ik: “Wil je daar iets over vertellen?”
Hij: “Techno!”
Ik: “Is dat een vraag?”
Hij: “Techno?”
Ik: “Een hele zin graag…”
Hij: “Wil je Techno draaien?”
Ik: “Nee.”

4.

Zij: “Wanneer ga je beginnen?”

5.

Hij: “Draai ff wat indie r&b man!”
Ik: “Ik draai wel wat r&b.”
Hij: “Nee man, The Weeknd, FKA Twigs, indie r&b.”
Ik: “Wat is er indie aan The Weeknd?”
Hij: “Die gast doet zijn eigen ding. Geen commerciële troep.”
Ik: “De laatste keer dat ik keek, zat The Weeknd gewoon in het bubbelbad naast Ariana Grande.”
Hij: “Jij bent een grapjas. Draai nou maar even die lekkere, zoete hip hop. Frank Ocean.”
Ik: “R&b dus.”
Hij: “Nee, indie r&b.”

6.

Zij (lippen tuitend): “Wil je LMFAO draaien?”
Ik: “Nee, sorry.”
Zij (borsten op booth leggend): “Aahhh toe?”
Ik: “Nee, helaas.”
Zij (arm in mijn nek vleiend): “Voor mij toch wel?”
Ik: “Nee, het spijt me.”
Zij (terwijl onze neuzen elkaar bijna raken): “Waarom niet?”
Ik: “Omdat ik dat spuuglelijke muziek vind.”
Zij: “Je denkt dat je heel wat voorstelt zeker.”

7.

Hij: “Wat is dit voor rare versie joh, draai ff het origineel.”
Ik: “Dit is het origineel.”
Hij: “Ja, uhh, draai gewoon even Mambo no 5.”
Ik: “Dit is Mambo No 5.”
Hij: “Ja, Jezus, van Lou Bega natuurlijk.”
Ik: “Ik draai nu Perez Prado al.”
Hij: “Perez wie?”
Ik: “Prado.”
Hij: “Wie is dat?”
Ik: “Die van Mambo No 5.”
Hij: “Nee man, dat is Lou Bega.”

8.

Hij: “Heb je ook foute hip hop?”
Ik: “Ik heb wel hip hop ja.”
Hij: “Nee, maar, lekker foute hip hop?!”
Ik: “Wat is foute hip hop?”
Hij: “Gewoon, waarbij je een beetje tegen elkaar aan kunt rijden. Lachen.”
Ik: “Tegen elkaar aanrijden moet je thuis doen, op je foute bankstel.”
Hij: “Sukkel.”
Ik: “Idioot.”

9.

Zij: “Hoe laat ga je mijn nummer draaien?”
Ik: “Wat is jouw nummer?”
Zij: “Het nummer dat ik een uur geleden aangevraagd heb.”
Ik: “Welk nummer dan?”
Zij: “Je weet het niet meer hé?”
Ik: “Nee, zoveel blijkt.”
Zij: “Je bent alleen met jezelf bezig zeker?”
Ik: “Ja, en met de 1499 overige aanwezigen.”

10.

Hij: “Heb je ook iets anders?”
Ik: “Ja, na deze plaat draai ik iets anders en daarna weer.”
Hij: “Top!”