Deze Perfect is een selectie van songs en bands waar Joost over schreef of enthousiast over was. Een ode aan zijn geestdrift en een samenvatting van zijn enthousiasme, óók als het om muziek ging. Handgeplukt door Jerry Goossens, die trouwens ook onderstaande liner notes schreef.

Enjoy!

Ps Er staat een Prince-cover bij vanwege het gebrek aan His Purpleness op Spotify

Liner notes:

“Jerry, ken jij dit bandje? Liefste liedje dat ik sinds tijden hoorde. Je wordt er zelf helemaal verliefderig van, zo zoet en toch niet zoetig. (…) Kunnen wij (lees: professionele aanjagers van enthousiasme) er niet voor zorgen dat iedereen dit leert kennen? Goede groet! Joost”

Met Melpo Mene, het bandje in kwestie, is het in Nederland nooit wat geworden. Maar aan Joost Zwagerman heeft het niet gelegen. Sinds zijn dood (godverdomme, Joost!) is zijn professionele enthousiasme voor de beeldende kunsten veelvuldig geroemd. Maar Zwagerman kon niet alleen volschieten bij een werk van Mark Rothko, de muziek van een obscuur Zweeds bandje kon hem even hard raken. En dan moest hij dat delen. In een doorwrocht essay. Bij DWDD. Of gewoon in een Facebook messenger-berichtje. Joost was, laten we eerlijk zijn, niet op zijn best als popschrijver. Hij had zijn feiten niet altijd op een rijtje en op zijn rock-‘n-roll-poëtica viel ook best iets af te dingen (bij herbeluistering constateren dat de Sex Pistols inderdaad alleen maar herrie maakte is net zoiets als in het Cobra-museum “dat kan m’n zusje van vijf ook” roepen). Op social media werd hij daar veelvuldig mee geconfronteerd. Met de schrille toon die popkenners eigen is. Dat krenkte Joost. Waarom zou je bekvechten over muziek als je ook je enthousiasme kon delen? Als Zwagerman op Facebook weer eens in aanvaring was gekomen met een popfundamentalist, zoals hij het noemde, reageerde hij gekwetst: “Nog erger dan het literaire wereldje. Bah.”

En nou is het verdomme te laat om ooit nog met hem over muziek te lullen. Maar een beroemde dichter schreef ooit: “Er is een licht dat nooit uitgaat.” Enthousiasme is onsterfelijk. Daarom in deze Perfect liedjes waar Joost over schreef, die hem enthousiasmeerden, of een rol speelden in zijn werk. Aangevuld met een enkele persoonlijke noot. En laten we er voor zorgen dat iedereen Melpo Mene leert kennen. Al vind ik het een kutband.