Met een diepe zucht, daar eindigt Guuzbourg zijn Zuchtmeisjes-avontuur mee. Althans voorlopig. Niks is voor altijd. Zelfs met stoppen kun je stoppen. Die diepe zucht is hier hoorbaar. In de vorm van 27 pareltjes. Een 1 uur en 31 minuten durende neusje van de zalm als het gaat om Franstalig zingende meisjes. Zucht.

Enjoy!

Liner notes:

Een maand geleden stopte ik met bloggen over zuchtmeisjes op fillessourires.com. Na ruim tien jaar. Niet omdat ik mijn trommelvliezen niet meer wil laten verwennen door zuchtzingende zangeressen van Franse kunne. Of omdat er een gebrek is aan filles die fluisteren. Bloggen vereist toewijding, liefst dagelijks, en die toewijding kon ik niet meer opbrengen, Bij wijze van afscheid zie ik met deze playlist nog een keer om in vertedering.

Alle zuchtmeisjes zijn mij even lief, maar sommige desmoiselles hebben een extraspeciaal plekje in mijn hart. Zoals Coralie Clement, die samen met Keren Ann de, eh, zucht naar zuchtmeisjes kickstartten, ruim vijftien jaar geleden, met hun kort na elkaar verschenen debuutplaten. Coralie deed het aanvankelijk jazzy, later kwam er meer rock in. Keren Ann begon folky en boog later af richting Engelstalig en Velvet Undergroundiaans gebroei, ze blijven de oerfilles. Ik heb ze allebei ook gesproken, wat een groot plezier was (helaas niet vis-a-vis), vooral toen bleek dat Keren Ann nog een aardig mondje Nederlands sprak – haar moeder is deels Hollands.

Carla Bruni heb ik wel recht in haar prachtige ogen mogen kijken, net als Charlotte Gainsbourg, Iris van Peppermoon, Berry, Francoiz Breut, Marianne Dissard, Camille en Vanesse Paradis – de laatste twee dan terwijl ik in de zaal en zij op een podium stonden, maar toch. Het concert wat ik zag van stemkunstenaar Camille behoort nog altijd tot de meest verpletterende waar ik ooit bij was. Met minimale middelen een tjokvol Cirque Royal tot het kookpunt brengen, dan kun je wat.

Jane Birkin heb ik ook gesproken, en live gezien, maar als peetmoeder als zuchtmeisjes kies ik toch voor Francoise Hardy, die een nugget maakte met Air. Ook opgenomen: Dorval (dit lied roert mij nog altijd tot kleine traantjes), de Frans-Canadese geweldenaars Coeur de Pirate (15 april in Paradiso-Noord! Mis haar niet!) en Salome Leclerc. Plus creatieve genius Christine & the Queens en nog zo wat meisjes, die dan weer hun eigen lied zingen, dan weer een cover (van Gainsbourg, in geval van Elodie F.), dan weer de gitaren laten loeien (Granville), dan weer zoetzachtzuchtzingen dat ze zich zo naakt voelen (Claire Denamur).

Ik blijf ze volgen, les filles (voor deze playlist), en misschien, ooit, ga ik er nog ’s over bloggen. Maar nu even niet.

A la prochaine, hoe dan ook.