DJ Leroy Rey maakt deze Perfect. Als viering van de muzikale genialiteit van A Tribe Called Quest, maar natuurlijk vooral vanwege het overlijden van Phife Dawg. In 18 tracks (bijna onmogelijke opgave) word je langs de muzikale hoogtepunten geloodst. qua raps, beats en samples. De bijsluiter die Leroy schreef is verplichte kost, overigens.
Enjoy!
Een Perfect Tribe Called Quest comprimeren in 18 tracks is een zowat onmogelijke opgave, hun 2de en 3e albums (“The Low End Theory” uit ‘91 en “Midnight Marauders” uit ’93) zijn zo goed dat deze lijst met gemak met alleen tracks uit deze beide albums had kunnen bestaan. Is natuurlijk niet de bedoeling, dus bij deze een poging.
R.I.P. Phife Dawg!
Award Tour:
Gelijk ook één van hun meest bekende. Een all-time classic gebleken, catchy en waanzinnig funky. De stem van De La Soul’s Trugoy The Dove aka Dave in het refrein is een leuke extra.
Check The Rhime:
De lead-off single van hun 2e album. Samples van Minnie Riperton en Average White Band (die horns!!) creeeren een monster van een beat, waarop MC’s Q-Tip en Phife hun aanstekelijke back-and-forth rhymes droppen:
Tip: “You on point, Phife?”
Phife: “All the time, Tip!”
Tip: “Well, then grab the microphone and let your words rip”
Bonita Applebum:
Q-Tip solo. Een ‘rap ballad’ die in tegenstelling tot bv. LL Cool J’s “I Need Love” niet corny is. Een geweldige instrumental heeft deze track overigens ook, ééntje die later ook het fundament zou worden van Fugees’ wereldhit “Killing Me Softly”.
Can I Kick It?:
Hun grote commerciele doorbraak, niet in de laatste plaats door de bekende sample van Lou Reed’s “Walk On The Wildside”. Lou zou overigens later de volle 100% royalties van de song opeisen.
Sucka Nigga:
Kwam ooit een gast naar me toe na een gig:
“zeg, jij draait wel ontzettend veel negermuziek, he?”
Ik: “Wat ?”
Hij: “Ja, als ik meer dan 5x het woord “nigger” in een song hoor, dan noem ik het negermuziek!”
Dude kan natuurlijk ook niet weten dat bv. in een song als “Sucka Nigga” de hoofdpersoon een verband legt tussen het desbetreffende woord en de negatieve connotatie die het heeft, daarmee z’n community juist een spiegel voorhoudend.
Buggin’ Out:
Was Phife op het 1e album “People’s Instinctive Travels &…” alleen maar op een viertal tracks te horen, op het 2de album “The Low End Theory” is hij integraal in het album verweven, met deze track als z’n ultieme ‘kick-in-the-door’: “Yo, Microphone check, one-two, what is this? The Five-Foot Assassin with the roughneck business!”
Hot Sex:
Later verschenen op compilaties en diverse studio albums (als bonus track), maar van origine een single van de soundtrack van de Eddie Murphy film “Boomerang” uit 1992. De titel is misleidend, want ‘battle rhymes’ beheersen deze, overigens, geweldige instrumental die later ook de basis werd van zowel Heltah Skeltah’s “I Ain’t Havin’ That” als Mary J. Blige’s “Love At First Sight”.
Find A Way:
Geweldige 1e single van het wel mindere album “The Love Movement” uit 1998. Het bekende “Now why you wanna go and do that love, huh?” die in zowel T.I.’s “Why You Wanna” als Janet Jackson’s “Got Til It’s Gone” verweven zitten, vond in deze song z’n oorsprong.
Butter:
Allereerste solo track van Phife op een Tribe album. Samples van Weather Report en Gary Bartz maken een geweldig fundament waarop onze hoofdpersoon het relaas vertelt van hem als womanizer totdat hijzelf ‘geplayed’ wordt..:
“I was the b-ball playing, fly rhyme saying, fly girl gettin’, never was I sweatin’, cause when it came to honeys I would go on a stroll, until I met my match….her name was Flo”.
Crew:
De enige track hier van hun 4e album “Beats, Rhymes & Life” uit 1996. Was best wel een tegenvaller, met name omdat hun 2de en 3e albums zo ontzettend goed waren. Get A Hold” was een andere optie van dat album, maar heb toch gekozen voor bovenstaande song, vanwege de ongebruikelijk boze rhymes van Tip die verbijsterd z’n beste vriend met z’n vrouw ziet:
“…But now seeing you in this stall out position,
Wondering who’s the dime piece that you’re been kissing.
You might as well take the jigger and take my life,
Cause the dime piece you happen to be kissing is my wife.
Shiiit……”
Electric Relaxation:
2e single van “Midnight Marauders” en een favoriet van veel hiphop producers vanwege de ongebruikelijke 12/8 structuur van de Ronnie Foster sample.
Ook jarenlang onderwerp geweest onder hiphop aficionados, omdat men nooit goed kon verstaan wat Tip werkelijk zei in het refrein, z’n stem (expres?) weggemoffeld in de mix.
Bleek toch niet zo moeilijk: “Relax yourself girl, please settle down”.
Clap Your Hands:
Harde drums in combinatie met warme Fender Rhodes sounds en ‘braggende’ gastheren maken een geweldige album track:
Phife:
“The worst thing in this world is a sucker MC
Favorite rapgroup in the world is EPMD
Can’t forget the De La, due to originality
And if I ever went solo, my favorite MC would be me!”
Nice!
Oh My God:
3e en laatste single van Midnight Marauders. Een diepe baslijn en funky drumbreak zijn de basis voor een tune die nog steeds een hit is op de betere dansvloeren.
Jazz (We’ve Got):
Mooie, sfeervolle 2de single van “The Low End Theory”. Het al jarenlange gerucht gaat dat hiphop producer Pete Rock de eigenlijke ontwerper van de instrumental is en dat Q-Tip deze in de achtergrond hoorde toen hij bij Pete langs kwam, de gebruikte samples herkende en de beat thuis nabouwde (“Pete Rock for the beat, you don’t stop!”)
Against The World:
J-Dilla productie. Een abnormale funky set drums verweven met minimale bass & keys (die constant lijken te moduleren), geven alle ruimte voor Tip en Phife om elkaars rhymes en zinnen af te maken.
In verschillende interviews beweerde Phife dat tijdens opnames voor hun laatste twee albums de chemie tussen hem en Q-Tip nogal verdwenen was. Maar daar is op deze track niks van te merken.
Lyrics to Go:
Album track van Midnight Marauders, maar één van de meest invloedrijke beats die Q-Tip gemaakt heeft. De (wéér) 12/8 sample van Minnie Riperton’s “Inside My Love” is op zichzelf al ingenieus gebruikt, maar daarna in ontzettend veel varianten weer opnieuw verwerkt door andere artiesten en heeft er ook voor gezorgd dat het origineel van Minnie zelf ook weer onder de aandacht kwam.
Vibes & Stuff:
Een diepe, warme instrumental met stoere, maar ook reflectieve rhymes van beide MC’s die aan het eind een ‘special shout-out’ geven: “…for the slain rappers and the fallen rappers”. Altijd al een hele mooie track geweest, maar met het recent overlijden van Phife is een plaats in deze lijst niets minder dan gepast.
Scenario:
Eén van de beste ‘posse cuts’ ooit, dus mag natuurlijk niet ontbreken.
Tribe samen met Leaders Of The New School (met een jonge Busta Rhymes).
Phife is de eerste die je hoort. Het verhaal gaat dat hij als eerste wilde, so “niggaz will hear me!”, daarmee indicerend dat radio- en mix dj’s toen in ‘91 al platen halverwege wegdraaiden.
In het geval van deze song waarschijnlijk maar weinig gebeurd, want een totaal ontketende, Busta Rhymes blaast alles en iedereen met zijn verse aan het eind omver, zichzelf in één klap in de voorhoede van MC’s plaatsend: “RRRRAOWR, RRRRAOW, like a dungeon dragon!!”