Perfect Talkin’ Songs

It’s the silly season, oftewel, komkommertijd. Klein nieuws wordt opgeblazen tot de opening van de krant, bij gebrek aan Echte Harde Feiten. De zomer is ook stil wat betreft nieuwe muziek, dat geeft de mogelijkheid om terug te grijpen om Echte Verhalen in muziek. Verhalen vertellen met muzikale begeleiding is eeuwenoud, al gebeurd dat vaak ritmisch en/of rijmend. Maar het kan ook zonder. Deze playlist bestaat uit persoonlijke ontboezemingen, grappige columns en korte verhalen met muzikale begeleiding. Verhalen die verteld worden, van mens tot mens, niet gezongen, niet gerapt. Al zien we een paar afwijkingen van deze regel door de vingers.

Björn van der Doelen – Caballero zonder filter (2015)

De Witte Tornado alias ‘Doeluh!’ stopte tien jaar geleden met betaald voetbal (bij onder meer NEC en PSV) en gaf toe aan zijn andere grote liefde, muziek maken. Americana met een zachte g is wat hij maakt, vaker gesproken dan gezongen. Dit is het titelnummer van zijn nieuwe prachtige plaat, waarin sigarettenrook bijzondere jeugdherinneringen losmaken.

Blue Aeroplanes – Who built this station in the Mid-West? (1986)

Beetje vergeten groep die in de vroege Jaren negenting kunstzinnige muziek maakte met fraaie gitaarborduursels, die onder meer van invloed was op R.E.M. (zie verderop).

Billy Bragg – Walk Away Renee (1999)

Troubadour Billy Bragg heeft een schatkist aan ge wel di ge liedjes, die hij vaak solo inkleurt. Dit nummer is geinspireerd door Motown-kraker Walk Away, Renee van Four Tops. Over wie Bragg ook het magistrale Levi Stubss Tears maakte. Op gitaar horen we Johnny Marr.

Tom Waits – Frank’s Wild Years (1983)

Waits heeft veel meer ‘talkin’ songs’ opgenomen, zoals ‘What’s he builing in there’, maar dit grappige korte verhaaltje vond ik beter passen. En die stem he, heerlijk.

Talking Heads – Seen and not seen (1980)

Van het briljante album Remain in Light, waarop ook het half-gesproken ‘Once in a Lifetime’ staat. Ook in Seen and not seen spelen verbazing en een parallel universum een rol. Goeie groove ook.

Drs. P – Los Pompadores (1973)

Op de b-kant van ‘Veerpont’ tart de betreurde doctorandus de regel van deze playlist dat er muzikale begeleiding moet zijn onder het verhaal. Maar als je naar het verhaal luistert, snap je waarom het niet anders kan. Met dank aan Rick Buur.

Arab Strap – The First Big Weekend (1996)

Ook bij ‘The Strap’ waren de selectiemogelijkheden legio, deze kraker (met hier en daar wat zang, maar vooruit) met vierkwartsmaat past zo lekker onder dat zalige accent van Aidan Moffatt.

Red Sovine – Teddy Bear (1976)

De ‘truck driving song’ is een apart genre binnen het vertelde lied, Red Sovine (1916-1980) scoorde er met dit nummer een nummer-1-hit mee. In Nederland nam ‘Cowboy’ Gerard de Vries (inmiddels ook overleden) covers op van een aantal Sovine-liedjes, met dit verschil dat De Vries de nummers niet rijmend hertaalde. ‘Truck driving songs’ gaan, vanzelf, over vrachtwagenchauffeurs, het verhaal kent meestal een opvallende twist aan het eind – luister onder meer naar Sovine’s ‘Giddy Up Go’. Het is uber-kitsch, maar het mag niet ontbreken in een playlist als deze.Met dank aan Kees Jan Sloff

R.E.M. – Belong (1991)

Blue Aeroplanes en R.E.M. speelden een paar keer samen, en dit was het gevolg. Het duikt nooit op in lijstje met favoriete R.E.M. nummers, maar het mysterieuze verhaal doet inhoudelijk niet onder voor de bekende R.E.M.-hits. Ja, er wordt gezongen in dit nummer, maar woordloos.

Shangri-Las – Past, present and future (1966)

In liedjes van girlgroup Shangri-Las schijnt zelden de zon, ook in dit nummer niet. Er is iets gebeurt, iets ernstigs. Wat, dat mag de luisteraar zelf invullen.

Slint – Good morning Captain (1991)

Lekker los gaan op je gitaar terwijl er een verhaal wordt verteld, misschien is The Gift van Velvet Underground het bekendste voorbeeld. Maar ik weet niet hoe het met u is, maar ik sla dat nummer altijd over op White Light/White Heat. Dan liever deze afsluiter van de klassieke cultplaat van Slint, Spiderland.

Charles Mingus – The Clown (1957)

Hij was maar een clown, en nu is hij dood. Maar dan beter verteld (door Jean S hepherd) en veel betere muziek. Da’s Jimmy Knepper op trombone.

The Specials – The Boiler (1982)

Een nummer dat vrolijk begint en tragisch eindigt. Knappe luisteraar die dit zonder rillingen kan uitzitten. Zangeres Rhoda Daker zong ook in The Belle Stars.

Serge Gainsbourg – Hotel Particulier (1971)

Van wat gezien wordt als het meesterwerk van praatzanger Gainsbourg, Histoire de Melody Nelson. Er gebeuren merkwaardige dingen in de hier bezongen hotelkamer, en of het allemaal wel legaal is, is ook maar de vraag.

Ballboy – A Europwide Search for Love (2003)

Schotse band waarvan ik eerlijk gezegd nog nooit had gehoord. Ik zag ze vaker opduiken in lijstjes met gesproken liedjes, Koen Sebregts tipte me deze. Schitterende strijkers en, net als bij Arab Strap, een heerlijk Schots accent.

Nick Cave & the Bad Seeds – The Carny (1986)

Lekker lang uitgesmeerd nummer over een griezelfiguur, laat dat maar aan Ome Nick over.

Patti Smith – Wave (1979)

Een ‘moetje’ in een playlist als deze, maar wel een hele mooie. Met dank aan Tim den Heijer.

Prince Buster – Judge Dread (1967)

Reggae-toneelstukje van ska-koning, de superstrenge cartoonrechter Judge Dread zou nog vaker opduiken in reggae-tracks en is tevens het pseudoniem van een Britse grappenmaker die seksistische praatreggae maakt.

Lou Reed – Harry Circumcision – Reverie Gone Astray (1992)

Waits, Cave, Moffatt, Gainsbourg, dan wil je ook Lou Reed in je praatplaylist. Dit nummer van Magic and Loss gaat over een man die ontevreden is over zijn uiterlijk en daar zelf wat aan gaat hobby’en.

Iggy Pop – A Machine for Loving (2009)

Misschien wel de mooiste stem in deze playlist, die hier het verhaal over zijn betreurde kleine vriend verteld. Maar heel lang hoefde er niet getreurd te worden.

Gil Scott-Heron – The Revolution Will Not Be Televised (1974)

Klassieker, proto-rap die uit louter geweldige one-liners bestaat.

Linton Kwesi Johnson – Sonny’s Lettah (1978)

Ook al zo’n ‘must-include’, reggae-dichter Linton Kwesi Johnson die in sappig patois een kille brief voorleest van een zwarte jongen aan zijn moeder. Je kunt er zo de beelden van schietgrage Amerikaanse agenten onder plakken.

Earl Zinger – Story of the Heaviest Bassline in the World, Ever (2001)

Earl Zinger (ook bekend van jazzdanceband Galliano) is een grapjas. Ik houd enorm van deze track.

Treble Spankers – Araban (1996)

Nog meer grapjes, maar dan wel met geweldig gitaarspel van het Amsterdamse surfcombo Treble pankers. Weet even niet meer wie het verhaal van de machtig mooie Araban verteld. Ook dit is kitsch, mensen, maar mooie kitsch.

Lou Reed & John Cale – A Dream (1990)

Van het Andy Warhol-tribute-album Songs for Drella, gemaakt door het koningskoppel van de Velvet Underground. Cale droomt zich af als Warhol. Schitterend.

Arlo Guthrie – Alice’s Restaurant Massace (1967)

Ja, achttien minuten. Het klinkt als een filmscript en zo werd het ook opgevat, de enige song in de lijst die ook is verfilmd. Van het debuut van de zoon van folklegende Woody Guthrie.