Thin White Duke. Niet David Bowie’s tweede persoonlijkheid (of was het zijn derde of vierde?) uit de jaren ’70, maar Stuart Price. De remixer par excellence zou Matthijs van Nieuwkerk zeggen. De allesdansbaarmakende-vloervuller, zeggen wij. Alles wat er verder over de beste man te vertellen valt schrijft perfect-compilatie-maker Edwin in z’n uitgebreide bijsluiter. Dan blijft er in dit deel van de post weinig over dan een riedeltje op de loftrompet te blazen en verders te luisteren naar de 11 briljante remixen die Edwin voor ons uitkoos. Dans maar!
‘Les Rythmes Digitales, Zoot Woman, Paper Faces, Man With Guitar, Jacques Lu Cont en nog een handjevol namen, het zijn allemaal aliassen van één en dezelfde man: Stuart Price. Als Thin White Duke eigende hij zich ook nog een alter ego van David Bowie toe en de producties die hij onder deze naam maakte zijn onderwerp van deze Perfect. Waarom? Dat omschrijft Niels uitstekend in deze tweet over de remix die Price als Thin White Duke van Röyksopps ‘What Else is There?’ maakte. Maar er zijn meer van zijn herbewerkingen die in aanmerking komen voor het predikaat luisterbare XTC.
Ik kan me een avond op een hotelkamer in Londen herinneren, waar ik dat bewuste weekend was vanwege mijn werk. BBC Radio 1 stond op en zonder aankondiging begon een nummer dat ik nog nooit eerder gehoord had, maar waarvan ik direct zeker wist dat het een remix moest zijn van Thin White Duke. Het langgerekte, melodieuze intro, toewerkend naar een repetitief refrein van een popliedje dat opbouwt naar een onvermijdelijke climax, het kon niet anders. En het bleek te kloppen, zo vond ik later uit dankzij het veel herhaalde ’tell me it’s not over’ in dat refrein. Het kwam uit een nummer van Starsailor met precies dit stukje tekst als titel. Een goed nummer overigens, waarmee maar weer eens wordt aangetoond dat een remix vaak alleen maar zo goed kan zijn als het bronmateriaal. En als je het als remixer écht goed doet, is jouw versie nog net even wat beter. Iets wat onder de naam Thin White Duke meerdere malen gelukt is.
Een mooie dubbele brug naar Brandon Flowers, de Killers-zanger die meewerkte aan de remix van ‘Tell Me It’s Not Over’ en naar verluidt de Thin White Duke-versie van ‘Mr. Brightside’ beter vindt dan die van zijn eigen band. Dat is Stuart Price niet gelukt met alle drieëndertig remixen die hij tot nu toe als Thin White Duke maakte, maar met de nummers in onderstaande lijst wat mij betreft wel. Overigens valt er voor de liefhebbers nog meer te ontdekken, want onder zijn vele andere aliassen bracht Price ook remixen uit die qua stijl vaak prima in dit rijtje zouden passen. De remix die hij als Jacques Lu Cont maakte van ‘Me Plus One’ van Kasabian bijvoorbeeld. Waarom hij in dit geval een andere naam uit de grabbelton pakte, blijft een groot raadsel.’