follow this Perfect

Piano betekent niet voor niets ‘rustig’ in Latijn. En ‘soepel’ en ‘gracieus’. En dát is precies wat deze Perfect doet. Precies wat Guuzbourg er mee bedoelde: een rustgevende collectie, die voor hem de scherpe randjes van het moment/de dag/de week afhaalt. Voor jou hopelijk hetzelfde.

Enjoy!

 

Liner notes:
Het is avond, de hemel kleurt donkerblauw. Ik kijk naar buiten, op de achtergrond speelt Opus 44 van Dustin O’Halloran. Mijn orden mijn gedachten op de muziek. Er is veel te ordenen. Ik zak wat onderuit, ik doe mijn ogen dicht en de cartoons waar mijn zoon naar kijkt, de aardappels die ik moet schillen, de interviews die schreeuwen om uitwerking, de emotionele achtbaan waar ik in zit, het zijn stapels papier op een ongeordend bureau die ineens in de juiste lades, mappen en kasten worden gestopt. Dustin speelt, ik luister, ik zie alleen maar donkerblauwe hemel en maneschijn. Ik voel dat ik helemaal in het moment zit.

Ik had ook een zondagochtend kunnen beschrijven, die heel anders verliep dan deze dinsdagavond. Maar het rustgevende effect van de muziek is hetzelfde. Dustin O’Halloran, Gonzales, Nils Frahm, Rachel Grimes, Angele David Guillou, ze maken geen klassieke muziek, geen ambient, geen minimal music, maar iets wat er tussenin hangt. Het is muziek die films in je hoofd laat ontstaan, die werkt als verkoelende creme op een zongebrande huid, die tranen dept en opwekt.

Ik heb de afgelopen maanden heel veel naar O’Halloran, Gonzales en Frahm geluisterd. De nummers die hier geselecteerd zijn, zijn niet representatief voor wat ze nog meer maken. Het is vaak voller, rijker, gekker. Maar als ze solo achter de piano gaan zitten, vind ik het prachtig. Met hulp van Bas Ickenroth en vooral Jan Willem Broek ben ik gaan graven naar collegae van Frahm, Gonzales en O’Halloran. Ik zocht op ‘solo piano’ en kwam een schitterend album tegen van de Iraanse pianist Behad Aria, die nummers van zangeres Googoosh heeft bewerkt. Ik stuitte op een solo piano plaat van Philip Glass – inspirator voor veel van de mensen in deze lijst. Ik viel als een blok voor Greg Haines. Goldmund wilde ik er per se bij hebben. Yann Tiersen mocht niet ontbreken. Bill Evans bleek zelfs te passen, Keith Jarrett had ook gekund, maar ik vond geen geschikt nummer op Spotify.

Ik gebruik de muziek van de meeste artiesten in dit lijstje op bij te schrijven, bij te lezen, bij wakker te worden, bij te huilen, bij te zitten en te staren naar de blauwe hemel. Het is geen muzak, het is muziek die momenten versterkt. Merk toch hoe sterk.

Guuzbourg