Een Perfect ‘Pumpkins’ van Hans Vrijmoed gebaseerd op albumtracks en b-sides. Zeker geen ‘best of’ dus, maar het zet wel die sound neer waar je van houdt (of niet): die luxe cocktail van rock, goth rock, psychedelia en dream pop met een duimdikke laag distortion. <3. Enjoy!

Liner notes:

Ja, de glans is er de laatste 15 jaar flink af en nee, die laatste optredens in Paradiso en 013 waren niet memorabel. Maar zo tussen het heengaan van Kurt Cobain en de release van Radiohead’s OK Computer was The Smashing Pumpkins een band waar je niet omheen kon. In mijn geval één van de bands die de omschakeling betekende van top 40 naar het zelf ontdekken van bandjes. De soundtrack van blokken voor m’n eindexamens en de eerste indrukken van de School voor Journalistiek die daarop volgde. In die periode heb ik bijna niets anders in de cd-speler gehad dan die eerste drie albums en cd-singles… en dan met name de b-kantjes. Die reünie had niet gehoeven, de albums na Mellon Collie ook niet meer. De Perfecte Pumpkinsverzamelaar hoeft voor mij ook niet alle hits te bevatten, maar wél Cherub Rock – beste intro ooit? – en Disarm, omdat die laatste zo’n mooi tweeluik vormt met Soma.

Hans Vrijmoed