Guuzbourg brengt en bracht ons o.a. zuchtmeisjes, bossa novas, ‘aardige jongens’, de muzikale Rokjesdag en odes aan Gainsbourg. En nu ook moddervette orgel-grooves van de ware Fifth Beatle: Billy Preston (dus niet Stuart Sutcliffe, George Martin of Brian Epstein).

Liner notes:

‘Toen ik Billy Preston tekeer had zien gaan, heb ik nooit meer een orgel aangeraakt.’ Aldus Ray Charles, en aan het woord van Ray hoeft niet te worden getwijfeld. Het allermooiste wat ze samen deden verscheen helaas nooit op plaat, een verschroeiende versie van “Double-O Soul”, live tijdens een aflevering van de Ed Sullivan Show in 1973. Zie de clip hier. Billy scoorde grote hits onder eigen naam en schreef prachtige liedjes. Die nummers, neem “You Are So Beautiful”, werden door anderen nóg grotere hits. En hij stond artiesten bij die vele malen beroemder waren dan hijzelf: Beatles, Rolling Stones, U2, Johnny Cash. Dat moet haast wel de reden zijn dat Billy, krap drie jaar na zijn dood, in de vergetelheid is geraakt. Ik ben pas diep in het werk van Preston gedoken toen Henkjan Smits in Zomergasten een fragment liet zien van Billy die live That’s The Way God Planned It doet. Wat een soul. Wat een power. Wat een gek bolletje op dat mutsje.

Als Preston op zijn orgel leunt, is het alsof je in een zompig moeras stapt. Beste voorbeeld is “Billy’s Groove”, van het album “Club Meeting” uit 1966 (als u het tegenkomt op vinyl, niet aarzelen maar kopen en mij bellen!). De Hammond van Preston wordt opgejaagd door een honkende sax, en samen met de rest van het uitzinnige publiek marcheren we zonder omkijken de modderpoel in. Ook de stamper “Outa Space”, live opgenomen tijdens een tournee met ex-Stones-gitarist Mick Taylor is supersmerige spacefunk. Preston leerde de Beatles al kennen toen ze nog in Hamburg in de Star-Club speelde, en verdiende zijn eretitel ‘Fifth Beatle’ met name dankzij die lichtvoetige, bijzonder funky solo in “Get Back”. Maar hij nam eerder al mooie Beatles-covers op. Als gastmuzikant van de Rolling Stones maakte hij overigens veel meer platen, waaronder het schitterende “100 Years Ago” van het door mij altijd wat vergeten album “Goat’s Head Soup”. Verder orgelbijdragen van Billy bij Aretha, Jet (!), Ray en Sam. De laatste zegt wat wij denken: Play it, Billy!”