René van der Veen maakte Perfect Pavement. De Amerikaanse indierockband rond Stephen Malkmus, oogstte grote waardering bij artiesten met creatieve songs met een jaloersmakende losheid. Hoewel de band zeker geliefd was bij het publiek, werd die mate van lof van collega’s nooit door de verkoopcijfers geëvenaard.
Goed moment voor een Perfect dus.
Enjoy!
De teksten van Malkmus staan in dienst van de flow van het nummer. Niettemin zijn ze rijk aan ideeën (“sue the fortune teller”, “spit on a stranger”) en zijn de intrigerende woordkeuzes een lust voor het brein. Niet belemmerd door een overschot aan muzikaal vakmanschap maar rijk aan durf en originaliteit hebben de nummers, zeker in hun begintijd, een schijnbare regieloosheid die de tracks een herkenbaar eigen geluid geven.
Malkmus vertelt, zingt, schreeuwt, hanteert zijn kopstem en vindt daarbij keer op keer een melodie die blijft hangen, gedragen door distorte gitaren en alternatieve akkoorden. Meer ingetogen nummers als “motion suggests” die de in 2010 uitgebrachte compilatie niet haalden tonen een andere kant van wat Pavement was.
Was of is? In 2010 trad Pavement weer op en ook in 2015 zijn er, passend bij een band met zo’n nalatenschap, wederom geruchten. Misschien moet het maar niet, want zoals in de jaren 90 wordt het nooit meer.
– René van der Veen