Je weet gewoon dat de babyboomers er toen heel hard op gingen, op deze vuige dansmuziek-met-gouden-randje. Hieronder het verhaal van de Perfect-maker zelf.
“Het is waar, ik ben een koortjesman. En met de oehoe’s, aha’s, pa pa pa’s, pada daa pada daa’s, yeah yeah’s, baby baby’s, honey sugar’s is er aan koortjes geen gebrek in Northern Soul. Deze mierzoete koortjes worden door gouden melodieën, pompende bassen, klaterend koper, gevoelige strijkers en hemelse stemmen naar onpeilbare hoogtes gestuwd. Het was de single Funny Little Frog en het album The Life Pursuit van Belle & Sebastian dat me in 2006 dwong om Northern Soul te ontdekken. Sukie in the Graveyard, Song for Sunshine, We are the Sleepy Heads: Waar haalden deze Schotten hun soul vandaan?
Het antwoord: Northern Soul. Vooral in Man Without A Woman hoor je in de blazerspartijen duidelijk de invloed van Northern Soul op Belle & Sebastian terug. Maar meer dan dat, is het de dansbaarheid en het gevoel dat Belle & Sebastian en Northern Soul gemeen hebben: het gevoel is 100% raak.
Natuurlijk gaan de liedjes over gewonnen, verloren en teruggewonnen liefdes. Heb je ooit iemand zo hartverscheurend horen zingen, wat zeg ik smeken, om niet in de steek gelaten te worden als New Sound doet in ‘Don’t Take Your Love From Me’ (4). Nooit, maar dan ook nooit, heb ik zoveel emotionele urgentie in muziek gehoord. Beeld je eens in hoe een paar stoere zwarte kerels dat hemelse koortje inzingen: ‘sugar, honey … baby don’t take your love from me’. Zalig toch. Noem me voor mij part een romantische dromer, maar als dit niets met je doet, heb je dringend een dokter nodig. En ben gewaarschuwd, vertaal de teksten niet als je ludevedu hebt, want dan huil je tranen met tuiten. Emmers vol.
Er is ook rozengeur. Voor mij is More Today Than Yesterday het absolute hoogtepunt op deze Perfect Northern Soul. Nimmer werd de liefde zo mooi bezongen. En dat is toch waar het om gaat in het leven. Soms vertaal ik in mijn hoofd de teksten naar het Nederlands en dan weet je gewoon dat niemand in ons taalgebied dat doet of durft te doen. Neem het refrein:
Vandaag hou ik nog meer van je dan gisteren
Maar nog maar de helft zoveel als morgen
Ik weet het, dan kom je er niet vanaf met romantische dromer, dan ben je gewoon een sentimentele sukkel. Maar wees eerlijk: in het Engels kom je hier zo mee weg.
Of is Temptation Is Call My Name van Lee David het absolute hoogtepunt, omdat het zo goed laat horen dat de sound van Northern Soul harder en minder overgoten is met een popsausje dan bij Motown. Die hardere uptempo beat vormt het belangrijkste ingrediënt van Northern Soul: dansbaarheid.
Ik dagdroom dan dat ik zoals in de Northern Soul-documentaire This England in de rij sta te dringen om de Wigan Casino binnen te gaan voor een All Nighter, mijn dansschoenen aantrek en op de dansvloer de benen onder mijn lijf vandaan dans…
Klein detail, ik kan niet dansen.
Maar zoals Darrell Banks in ‘Our Love Is in the Pocket’, de opener van deze Perfect Northern Soul, zingt en daarmee de Northern Soul scene definieert: “Happiness beyond extreme, I must be living in a dream”. Nu … turn on that sweet, sweet music …”