Er zijn twee redenen voor deze Perfect: morgen, op 11 juli wordt de Guldensporenslag herdacht en dat betekent feest in Vlaanderen. En waar feest is muziek en waar muziek zijn wij. Maar, er is ook een diepere reden voor. En dat is Perfect Nederlandstalig van Rick de Leeuw. ‘Geen enkele Belgische bijdrage!’, verbaasde Guuzbourg zich. Los van het feit dat die Perfect van Rick de Leeuw top was, overigens. Goed om deze van Guuzbourg er naast te hebben, voor het complete plaatje.
Enjoy!
Liner notes:
Er ontbreken bewust een aantal kanonnen, zoals Willem Vermandere, Johan Verminnen en Louis Neefs. Charmezang komt er bekaaid van af, maar de bloedstollend mooie cover die Triggerfinger opnam van Will Tura’s ‘Ik mis je zo’ mocht niet ontbreken. De top van de Belgarock is present: Gorki (zanger Luc de Vos ook solo en als gastvocalist), Noordkaap, De Mens, De Kreuners. Raymond van ’t Groenewoud ook, natuurlijk. Dialectpopbands als Het Zesde Metaal (briljant nummer over de betreurde coureur Frank Vandenbroucke), Flip Kowlier (ook in ’t Hof van Commerce) en De Fanfaar doen hun aparte ding. Hannelore Bedert bezorgt mij kippevel. Eva de Roovere doet mij blozen, zeker als ze over een liedje van Gainsbourg zingt. ABN sampelt Nancy Sinatra en Lee Hazlewood. in Aroma di Amore hoort u romancier Elvis Peeters te keer gaan. Arbeid Adelt! was de band van Marcel Vanthilt. Zakformaat XL (= project van Kris de Bruyne, Wigbert en Patrick Riguelle) covert Brel. Guido Belcanto kan zich als crooner meten met Nick Cave. Arno zingt Hollands op een manier
Een tijd terug stelde Rick de Leeuw Perfect Nederlandstalig samen. Een perfecte selectie, behalve dan dat er tot mijn verbazing geen enkele Belgische bijdrage was opgenomen. Voor iemand die wereldberoemd is in België, iemand die een van zijn grootste hits gecoverd zag door een van Vlaanderens bekendste bands, die duetteerde met De Beste Nederlandstalige Band Aller Tijden, daarvan had ik toch enige input van voorbij Hazeldonk verwacht. Want op de lijn Hasselt, Antwerpen, Gent en al tussengelegen plekken waar soms nog verstaanbaar Nederlands wordt gesproken, zijn en worden prachtige liedjes gemaakt. Enfin, dan maar zo.
Er ontbreken bewust een aantal kanonnen, zoals Willem Vermandere, Johan Verminnen en Louis Neefs. Charmezang komt er bekaaid van af, maar de bloedstollend mooie cover die Triggerfinger opnam van Will Tura’s ‘Ik mis je zo’ mocht niet ontbreken. De top van de Belgarock is present: Gorki (zanger Luc de Vos ook solo en als gastvocalist), Noordkaap, De Mens, De Kreuners. Raymond van ’t Groenewoud ook, natuurlijk. Dialectpopbands als Het Zesde Metaal (briljant nummer over de betreurde coureur Frank Vandenbroucke), Flip Kowlier (ook in ’t Hof van Commerce) en De Fanfaar doen hun aparte ding. Hannelore Bedert bezorgt mij kippevel. Eva de Roovere doet mij blozen, zeker als ze over een liedje van Gainsbourg zingt. ABN sampelt Nancy Sinatra en Lee Hazlewood. in Aroma di Amore hoort u romancier Elvis Peeters te keer gaan. Arbeid Adelt! was de band van Marcel Vanthilt. Zakformaat XL (= project van Kris de Bruyne, Wigbert en Patrick Riguelle) covert Brel. Guido Belcanto kan zich als crooner meten met Nick Cave. Arno zingt Hollands op een manier
zoals alleen hij dat kan. Axelle Red covert Urbanus. Er mag gelachen worden, en geweend. Dit is Belgisch.
En laat niemand over Clouseau beginnen. Alstublief.