Gijs Wilbrink’s overzicht van de tweede emo-golf – aka Midwest Emo – vlak nadat het genre uit de underground zijn geuzennaam kreeg en vlak vóórdat die geuzennaam een mainstream lifestyle werd. Melodieus, dissonant, punky en altijd met het hart op de tong.
Enjoy!
Sommige muziekgenres zijn tijdloos, anderen zijn voor altijd gedoemd om geassocieerd te worden met een specifiek tijdperk. Emo is een genre uit die laatste categorie. Punkbands die gingen experimenteren met andere akkoorden, andere onderwerpen, andere dynamieken en – jawel – andere emoties. Emotional hardcore, emocore, emo. Waar de pioniers eind jaren 80 de term nog niet uit hun strot konden krijgen en liever spraken van post-hardcore of een experimentele revolution summer, werd de term in de tweede helft van de jaren 90 pas echt omarmd. En het is ook precies die periode van 1994 tot 2000 waarin emo volledig werd verkend en gedefinieerd. Vlak nadat de pioniers het fundament hadden gelegd, en vooral vlak vóórdat de term mainstream werd en vooral geassocieerd zou worden met een lifestyle van getroebleerde pubers met zwarte mascara.
De meeste bands in deze playlist komen uit deze periode, sommige nieuwelingen (The Hotelier) maken muziek waarvan je zou zweren dat het in de tweede helft van de jaren 90 was opgenomen. Een tijd waarin de producties nog brak waren, de zangers nog wel eens vals zongen en het ene akkoord nog dissonanter was dan de andere, maar elk liedje had iets gemeen: intense emotie. Soms was de problematiek wat puberaal, maar hij voelde in ieder geval altijd als oprecht.
Een perfect emoliedje vermomt zich in eerste instantie vooral als een perfect pópliedje, met mooie melodieën en een catchy refrein, maar schudt je ergens in het midden wakker met een zanger die zijn hart uit zijn keel schreeuwt, voor het liedje uiteindelijk ontaardt in een bombastische climax met eindeloos uitgesponnen tokkelpartijen.
Deze Perfect Emo playlist probeert hetzelfde te bereiken: we beginnen met de catchy, puntige popsongs van The Get Up Kids en Dashboard Confessinal, om daarna mee te brullen met intense bands als Hot Water Music en Planes Mistaken For Stars. En dan mag je aan het eind van deze emo(tionele) rollercoaster achterover leunen en wegdromen bij de mooie repetitieve melodieën van The Appleseed Cast en Sinclaire.