Perfect Maynard James Keenan
MJK. Maynard James Keenan. Van Tool, van A Perfect Circle, van Puscifer. Deed dingen met Deftones en Rage Against The Machine. Oooo die. Ja die! Eric Looge neemt ons aan de hand mee en laat het allerbeste horen van deze rock-omnivoor. Tevens een bijsluiter van deze Perfect MJK, uiteraard ook van Eric. RAWK! ON!
‘Met sommige artiesten lijkt het me heerlijk kroeghangen. Types als Dave Grohl (Foo Fighters) en Andy Cairns (Therapy?) bijvoorbeeld: pints bier, sterke verhalen en je hebt een topavond. Goeie gozers. Zo lekker gewoon gebleven. Er zijn ook artiesten bij wie kroeghangen me een hel lijkt. Marco Dinand Woesthoff. Maar ook Maynard James Keenan bijvoorbeeld. Zanger en fulltime vage gast. Keenan is nooit in het nieuws. Keenan gooit geen TV’s uit hotelramen, komt niet op Paris Hilton-feestjes en paradeert niet met een opgepompt pornowijf over de loper van de MTV Awards. In sporadisch verschijnende interviews komt hij op mij over als een kluizenaar die lak heeft aan alle conventies waar populaire artiesten zich doorgaans aan houden. We weten weinig van hem. Het gaat om de muziek en de persoon erachter is daaraan totaal ondergeschikt. Maynard Keenan zingt. En als hij niet zingt maakt hij wijn. That’s it.
Het begon allemaal begin jaren ’90 met Tool. Die band groeide van stevige alternatieve rockband uit tot een van de meest populaire bands in de ‘harde muziek’ (om het beestje maar eens een naam te geven). Best een prestatie, aangezien de latere nummers waar de band zo populair mee werd allemaal achterlijk lang duren, meestal een ongewone opbouw hebben en soms meer maatsoorten bevatten dan een menukaart van de afhaalchinees aan nummertjes. Ik denk dat het geheim zit in een aantal factoren. Tool is stevig, maar nooit lomp. Intens, maar nooit over de top. Ieder nummer bevat een of meer magistrale hooks. De band bestaat uit geweldige muzikanten die een perfect evenwicht hebben gevonden tussen rock, metal en prog. En misschien wel het belangrijkste: Tool gaat ieder cliché uit de weg. Tijdens liveshows vallen bandleden weg tegen videoschermen met projecties in de stijl van hun videoclips. Geen spotlights, het gaat om de muziek en de show moet die muziek ondersteunen, niet de bandleden zelf uitlichten. Maynard staat als zanger dan ook in het donker helemaal achterop het podium. Zijn teksten gaan niet over Satan, bloed of lekkere wijven. Liever heeft hij het over spiritualiteit, zelfbewustzijn, religie en dat soort moeilijke toestanden.
In 2000 gaat Keenan ook zingen in ‘allstarband’ A Perfect Circle. Een alternatieve rockband die in vergelijking met Tool meer rechtdoorzee rocknummers maakt. Een paar jaar geleden begon hij ook Puscifer, een zolderkamerknutselhobbyproject met eigenlijk alleen maar kutnummers. Op deze Perfect heb ik geprobeerd zo divers mogelijk te zijn. Het gaat van hard naar zacht en van oud naar nieuw. Er staan wat covers tussen: No Quarter (Led Zeppelin), The Nurse Who Loved Me (Failure) en Passive (hobbyproject van Maynard en Nine Inch Nails’ Trent Reznor). Ondanks dat ik er geen zak aan vind, om het beeld compleet te maken toch maar een nummertje Puscifer. Ook een tweetal gastbijdrages bij andere bands. Vrij divers, maar allemaal met één gemene deler: die geweldige stem van de vage Maynard James Keenan.’