Perfect Madchester
White meets black. Guitars meet Dance. Weed meets XTC. Perfect meets Manchester. En Niels neemt ons mee aan de hand. Wel zo verstandig.
“Bij sommigen startte het toen ze The Beatles bij Ed Sullivan zagen, bij anderen toen André z’n hele grote bloemkolen bij Chiel Montagne liet zien, bij mij toen Britse bleekneusjes James Browns’ “Funky Drummer” ontdekten. In Manchester versmolten blank en zwart, gitaarpop en dance, wiet en XTC. Dat leidde tot perfecte popsongs waar je ook op kon dansen, Sodom & Gomorra in de Haçienda, “24 Hour Party People” en U2 die de Messias verruilden voor Baäl (en zo met “Achtung Baby” hun meest verteerbare plaat maakten). Op Perfect Madchester een ode aan groovende indie. Met uiteraard Godfathers The Stone Roses en Happy Mondays, The Charlatans, Primal Scream en Inspiral Carpets, Blur en een jonge Nederlandse band die op de bandwagon sprongen, one-hit-wonders The Farm en Flowered Up en de plaat die de bron van alle kwaad was (en de grootste inspiratie van Primal Screams “Screamadelica”): über-DJ Andy Weatherall die zich vergrijpt aan shoegazers My Bloody Valentine. Dat trucje imiteerden de Chemical Brothers nog jarenlang met veel succes. Vaak heb ik niet de singles of meest voor de hand liggende hits gekozen, maar dat doet aan de kwaliteit weinig af. Pop dat pilletje, rookmachine & strobo aan en enjoy!” — Niels Aalberts