Perfect If You Like Stromae

Gaël Faye – Ma Femme

Stromae heeft een Rwandese vader en een Belgische mama, Gaël’s moeder is een vluchteling uit Burundi, zijn vader is Frans. Hij is lid van de hiphopcrew Milk Coffee & Sugar en maakte vorig jaar een zeer sterk, uiterst persoonlijk album. Stukken beter dan Maitre Gims, die in de slipstream van Stromae een hit scoorde in Nederland.

Max Berlin – Elle et Moi (Joakim remix)

Wie Max Berlin precies is, of was, is nooit helemaal duidelijk geworden. De broer van Franse discokoning Cerrone, werd gefluisterd. Max maakte één plaat, het Gainsbourgiaanse Elle et Moi. Joakim maakte er een briljante remix van.

Jacques Brel – Les Flamandes.

Stromae wordt in één adem genoemd met één van de grootste chansonniers die ooit heeft geleefd. Vooral vanwege de intense manier van optreden. Brel zweette emmers voor, tijdens en na zijn shows. En zong met een toewijding die nog het meest op method acting leek. Les Flamandes is een plagerig liedje over de Vlaamse volksgeest.

Serge Gainsbourg – La bàs c’est naturel

Als het om Frans(talig)e zangers gaat, ontkom je niet aan Serge Gainsbourg. De woordkunstenaar, roker en provocateur had de actie van Stromae, die zich voor de clip van Formidable voordeed als een dronkenlap midden in Brussel, geweldig gevonden. Gainsbourg deed hetzelfde voor de clip van Dieu Fumeur de Havanes, waarin duetpartner Catherine Deneuve hem overeind lijkt te moeten houden. Gainsbourg, die naast zijn longen ook zijn lever hevig teisterde, had er zichtbaar plezier in. La bàs c’est Naturel is een nummer van het album Percussions uit 1964, waarin hij flirt met Afrikaanse en Latijns-Amerikaanse ritmes. De tekst gaat over voor westerlingen vreemde rituelen in verre landen (kuch).

The Streets – Blinded by the Lights

Stromae zingt/rapt persoonlijke teksten over clubmuziek. Mike Skinner aka The Streets deed hetzelfde, met Blinded by the Lights, over een clubnacht onder invloed, als beste voorbeeld.

Frank Ocean – Pyramids

Nog zo’n emo-zanger die er niet vies van is om de platste trance-effecten in te zetten voor zijn muziek.

Henrik Schwarz, Dixon, Âme, Derrick L. Carter – Where We At

Je zou Stromae’s muziek kunnen omschrijven als ‘dansen op dagboekconfessies’. Levenslesdance. Zoiets stond dit EDM-superkwartet wellicht ook voor ogen.

Cesaria Evora – Angola (Carl Craig remix)

Ave Cesaria van Stromae gaat over een fan van de Kaapverdiaanse zangeres Cesaria Evora. Die er wat intense optredens betreft ook wat van kon. Carl Craig maakte een geniale remix van een van haar mooiste nummers.

Gil Scott-Heron – Me & the Devil

Laatste wapenfeit van de betreurde peetvader van de hiphop, Gil Scott-Heron. Die met producer Richard Russell een zeer elektronische, maar helaas tijdelijke terugkeer beleefde.

MC Solaar – Solaar Pleure

Franse hiphoppionier MC Solaar is al decennia actief, zonder aan kwaliteit in te boeten. Dit is een van zijn mooiste tracks.

Grand Corps Malade – Funambule

Je hebt in Frankrijk rappers, en je hebt ‘slammeurs’. Poetry slammers zouden wij in goed Nederlands zeggen. Dichters die je net geen rappers kunt noemen. GCM is de grootste en de beste Franse slammeur.

Supreme NTM – La Fièvre

Nog zo’n pak Franse hiphoppioniers, van het type ‘Het leven op straat is linke soep, yo’. Maar dan zonder dat ‘yo’. En in het Frans, dus.

Arno – Comme à Ostende

Intense Belgische zanger die ook een aardig woordje Frans spreekt, zegt u? U bedoelt Arno!

Khaled – Derwiche tourneur

Stromae’s muziek doet mij heel grootstedelijk aan. Grootstedelijk, met specerijen uit overzeese gebiedsdelen. En een vierkwartsmaat. En een aanstekelijke melodietje. Zoiets doet Khaled ook. Hoor hoe die kickdrum erin dondert.

Petra & Co – Just Let Go (dub)

Als Holland de elektronische dansmuziek gabber schonk, dan droeg België new beat bij. Een duidelijke invloed van Stromae. Just Let Go is een even platte als effectieve new beat hit uit de gloriejaren.

Opposites – Sukkel voor de liefde

In het grote Stromae-stuk in Vrij Nederland komen Oppo’s Willem en Twan uitgebreid voor; ze vinden Stromae geweldig, ze gaan zelfs samenwerken. Niet gek, de Opposites durven zichzelf ook bloot te geven in hun raps en schromen clubmuziekunstjes niet.

Jeugd van Tegenwoordig – Huilend naar de club

Dat laatste geldt natuurlijk ook voor deze helden. Dus ja.

Mylène Farmer – Desenchantée

Ik had de cover van Stromae’s landgenote Kate Ryan kunnen kiezen. Ik koos voor het origineel. Franse hitparadehouse over het generatieconflict. Noem ’t de thematische voorloper van Alors on danse.

The Corner – Common, The Last Poets.

The Last Poets zijn, net als Gil Scott-Heron, peetvaders van de hiphop. Ritmisch rijmend op muziek, of zonder muziek, op de hoek van de straat, al sinds de sixties. Common haalde ze erbij voor een ode.

Linton Kwesi Johnson – Forces of Viktry

Stromae is ‘verlan’ voor Maestro, Franse straattaal waarbij lettergrepen worden verhaspeld. Reggae-poëet LKJ had ook een eigen taal, een eigen schrijfwijze van woorden. Hij bewees in de jaren zeventig hoe opwindend en opruiend dichters op dansmuziek konden zijn.

Tom Waits – The Piano has been drinking 

Stromae deed alsof hij dronken was in de clip bij Formidable. Tom Waits, wiens optredens ook altijd bijzondere ervaringen zijn, doet alsof de piano drenkon is…donrken…drnoekn…hik.