Perfect Lentement
Natuurlijk is de lente vol van beloftes en ontkiemend moois. Maar soms moet je stil durven staan bij de vergankelijkheid ervan. We zijn over de helft van de lente, dus vond Lucky Fonz III het tijd om dat te doen. Met muziek dus. Nu eens niet de springerige, lichtvoetige kant, maar de zwaardere, schurende, rustige, overpeinzende (Ho! Stop! Geen bijvoeglijke naamwoorden meer!) kant van de voorjaarsmedaille. Perfect Lentement dus. Onder het artwork Fonz’ verhaal,track-by-track.
Ik ben jarig op 20 april.
Net Jacqueline van Krezip en Adolf Hitler.
De zon schijnt altijd op die dag en toch zijn wij zwartgalligen.
Verwekt in de zomer maar dat zegt niks.
Vanaf het moment dat onze embrionale vingertjes zich van elkaar loslieten
vielen de eerste blaadjes de goot in.
Onze zwangere mama luisterde naar herfstmuziek in de herfst en
wintermuziek in de winter en in de lente naar ons gekrijs.
De lente is een wrede flessenhals.
We willen terug, zeker nu.
1. Sibylle Baier – The End
Dit is van Sibylle’s enige album Colour Green. Ze heeft nooit meer opgenomen of opgetreden, lang verhaal. Het is geen gemakkelijke muziek om te luisteren, ze klinkt uitgeput. Tom Waits kan prima een droevig liedje zingen zonder dat je je gelijk zorgen maakt om zijn geestelijke gesteldheid. Dat ligt bij Sibylle anders. Ik luister dit als ik het aan kan.
2. Hank Williams – Men with Broken Hearts
Hank Williams vraagt een moment van aandacht voor het lot van de verlaten man. Bedenk goed: dit kan iedereen overkomen!
3. Boubacar Traore – Mouso Teke Soma Ye
Ik heb me laten vertellen dat de Malinese zanger hier zingt over de dood van een geliefde. Heeft u ooit zo’n hartverscheurende stem gehoord?
4. Joanna Newsom – On a Good Day
Joanna rouwt om een verloren relatie. Het is duidelijk dat hij het heeft uitgemaakt. Ik moest huilen toen ik begreep wat ze bedoelde met de woorden‘right down to what we’d name her’.
5. Ede Staal – ’t Hoogeland
Ede Staal bezingt het Groningse platteland, waar hij ‘als kind nog niks begreep van pijn of zorgen’. Er zit een instrumentaal bruggetje in waarin even de zon lijkt door te schijnen. Dat duurt dan een paar seconden en daarna is het weer terug naar treurnis.
6. The Breeders – Off You
Je zou het niet verwachten als je dit nummer hoort, maar live is het met The Breeders altijd lachen geblazen. Vooral als Kim Deal in haar bierblikje wil zingen en vervolgens probeert uit haar microfoon te drinken (zoals op Lowlands paar jaar terug).
7. The Kinks – I Go to Sleep (demo)
Ik heb bij The Kinks altijd het idee dat ze te straat waren om in de jaren-zestig-droom te geloven.
8. André Hazes – Kom Naar Huis Toe, Mama
André zijn vrouw is er vandoor. Niks aan de hand. Totdat de zoon zelf ook begint te zingen.
9. Jerry Spurlock – President’s Widow
Jerry is een vriend van me, een Amerikaan in Amsterdam. We hebben lang moeten smeken om hem te mogen opnemen, maar uiteindelijk lukte het Ro Halfhide(mijn producer en drummer) om bij hem thuis de taperecorder te laten lopen. Dit is een van de (helaas nooit uitgebrachte) opnames. Hier zingt Jerry een zelfgeschreven lied (spelend op de citer) over zijn reactie op de dood van John F. Kennedy. In die tijd speelde Jerry met Bob Dylan en Joan Baez in de folkclubs van NYC.
Dit lied verwoordt ook mijn frustraties.
10. The Seekers – Walk with Me
Charles Groenhuijsen, de journalist, had beter een melancholische dichter kunnen zijn, zoiets als Jean Pierre Rawie. Hij heeft zo’n mooie droevige kop. Charles had ook een hele mooie assistant-redactrice. We waren jarenlang verliefd. Toen we uit elkaar gingen was ik zo verdrietig als deze melodie. Later kwam ik er achter dat de gitarist van The Seekers in zijn jonge jaren een niet onverdienstelijke look-a-like van Charles was. Toeval?
11. Joan Baez –Plaisir d’Amour
Joan zingt in 2 talen over de gevaren van liefde. Ik laat me er niet door weerhouden: ze speelde laatst in Eindhoven en ik ben als een groupie backstage gesneakt tot in haar kleedkamer. Ik heb een kwartier met haar gepraat en ik stond te shaken als een tienermeisje naast Justin Bieber. Ik wou nog zeggen ‘I love you’ maar toen dacht ik aan dit lied.
12. Herman van Veen – De Man die Zelfmoord wilde plegen
De eerste 4 regels van dit lied doen me denken aan Sylvia Plath’s gedicht Lady Lazarus (“Dying is an art, like everything else. I do it exceptionally well.”) In de vijfde regel komt de lente langs.
13. Beth Gibbons feat. Rustin Man – Mysteries
Dit is niet verdrietig, dit is hoopvol. Dit is herfst in zicht.