Perfect Kippenvel 6
Bij de Perfect-serie draait het om Mening. Met een grote, dikke, cursieve, onderstreepte letter m. Dat ‘according to…’ staat er niet voor niets. Volgens de maker is die ene Perfect perfect, en iedereen is automatisch uitgenodigd – of uitgedaagd – om deel 2 te maken. Bij Perfect Kippenvel wordt dát een stuk lastiger. Dit is St. Paul-land, en hier is St. Paul koning, keizer, admiraal.
Zijn Perfect Kippenvel deel 6 is een Moeder. Met liedjes die je leven redden. Of in ieder geval je week maken (week als in ‘7 dagen’…nee, en niet ‘slap’ dus).
Extra bijzonder: deze Perfect Kippenvel 6 heeft twee gezichten. De Mixcloud- en Kollekt.fm-variant (met álle tracks zoals St. Paul ze in eerst instantie bedoelde) en streaming variant (met net zoveel tracks, maar met her en der een vervanger i.v.m. online beschikbaarheid).
De bijsluiter van Paul gaat in eerste instantie over de Mixcloud tracks. Onderaan het verhaal bij de ‘afwijkende’ nummers in Spotify en Deezer.
curt boettcher – baby it’s real
vader van de nieuwe psychedelische beweging of, zo u wilt, van de baroque
pop. Artiesten als Jacco Gardner, Temples of Foxygen refereren regelmatig
aan zijn projecten (The Millenium, Ballroom) en zijn werk voor anderen
(The Association, Tommy Roe, The Byrds). Het solo werk blijft altijd een
beetje onbelicht ondanks pareltjes als Baby It’s Real.
nf porter – keep on keeping on
Het allereerste nummer dat Joy Division (toen nog Warsaw) opnam was een
cover van Keep On Keeping On. Het rook naar duistere punk en werd eerder
geblaft dan gezongen door Ian Curtis. Het was in opdracht van RCA voor een
compilatie met muziek uit Manchester, waar zowel punk als northern soul
populair waren.
the babies – alligator
Ik ben een sucker voor dit soort liedjes. De wind staat ongunstig en het
doet niets meer. Maar de dansvloer en anders dan toch zeker de huiskamer
blijft onverminderd enthousiast. En nou allemaal: I’v been on the way too
loooong!
arthur russell – a little lost
Eén van de originators van de disco. Maar ook een uniek singer/
songwriter. Wat betreft talent, introvertheid en levensloop was hij een
beetje de Nick Drake van de eind jaren zeventig. Kijk ook eens de
documentaire Wild Combination voor een ontroerende blik op het leven van
een verloren genie.
fj mc mahon – early blue
Early Blue is een hoogtepunt op het enige album dat FJ McMahon ooit
uitbracht, Spirit Of The Golden Juice. Deze plaat uit 1969 is een zware
tip voor liefhebbers van welhaast perfecte folkliedjes in de periferie van
Fred Neil of Bob Dylan.
mazes – sucker punched
Een favoriet album op dit moment is de eigenwijze gitaarplaat Ores &
Minerals van Mazes. Het valt niet echt te plaatsen in een hype of revival
en dat maakt nog meer het unieke karakter van de muziek. Op 10 mei staan
ze in EKKO en ik zou daar maar gewoon naar toe gaan.
television personalities – silly girl
Tranen zijn moeilijk te bedwingen als je (gewoon op youtube) de shabby
documentaire over Television Personalities kijkt. Een en al tragiek. Je
kunt het ironisch noemen, ik verkies dan toch het woord geruststellend.
There is a good in every bad. Aan dezelfde tragiek zijn een aantal van de
mooiste popliedjes ontsproten. Ware indie.
otis redding – loving by the pound (10 inch)
Loving By The Pound! Dé verloren track van Otis. Een tijdje geleden
uitgebracht op 7”. Vanaf de eerste seconden dat de blazers erin vliegen
en Otis zingt ‘got some loving that I wanna give you babe, got it by the
pound girl, yes I have now huh’ is dit een winnaar op iedere dansvloer.
bobby bland – i’ll take care of you
Er valt een lijn te trekken die van dit nummer via Gil Scott-Heron naar
Jamie XX en zelfs tot aan Rihanna loopt. Bobby Bland is een vader. Zijn
oeuvre is onuitputtelijk. Meester in de soul, blues, rhythm & blues, rock
’n roll en early funk. I’ll Take Care Of You is een mooie introductie tot
een must have artiest.
amor de dias – Jean Is Waving
Oh de stem van de zanger van The Clientele. Hier samen met Amor De Dias.
Een briesje van een liedje. Lente kan nooit ver weg zijn wanneer dit
opstaat.
wedding present – Everybody thinks he looks daft
Eén van de eerste bands die ik live zag. Van mijn broer kreeg ik een
bandje met op de ene kant een album van Thin White Rope (iemand?) en op de
andere kant George Best van The Wedding Present. Everyone Thinks He Looks
Daft is het openingsnummer en rammelt nog steeds een grote glimlach op
mijn gezicht.
nico – I’m not saying
Er zijn dus gewoon mensen die dit op singeltje hebben. Tsssss. Wij
stervelingen moeten het doen met een verdwaalde download of die ene
gelukkige compilatie waar deze prachtige Gordon Lightfoot- cover op staat.
Een jonge studio muzikant genaamd Jimmy Page speelt gitaar.
wymond miles – pale moon
De soloplaat van de gitarist van The Fresh & Only’s deed helegaar niks.
Toch staan er een aantal sterke liedjes op, met deze onvervalste ode aan
jaren tachtig wavepop als meeslepend, ja zeg maar gerust meesleurend
hoogtepunt.
ben watt – cant
Samen met Tracy Horn was Ben Watt jarenlang Everything But The Girl. Hun
eerste muziek namen ze op voor het Cherry Red label, waarvan een paar jaar
geleden een paar boeiende compilaties verschenen zijn. Dit is een
sololiedje van Ben Watt met een glansrol voor de valse blokfluit.
roy rutanen – plastic world
Searching for Roy Rutanen! Deze Nieuw-Zeelander was een wereldster op
Schiermonnikoog en schijnt in een bloem veranderd te zijn tijdens zijn
laatste show op vruchtbare grond. Veel meer is niet bekend.
moondog – bird’s lament
Kippenvel kent vele vormen, dit is er één van. Notoir gesampled door Mr
Scruff in zijn grootste dansvloerhit Get A Move On. Ideale soundtrack voor
de nacht.
J.R. Green – I finally Found The Love I Need
Mijn favoriete compilatie tot dusver dit jaar heet Personal Space en is
een verzameling electronische soul uit de periode van 1974 tot 1984.
Allemaal even obscuur. Allemaal even aanstekelijk. I Finally Found The
Love I Need is de blauwdruk van dat album.
vampire weekend – step
Verrasend mooi nieuw liedje van Vampire Weekend. Alleen al omwille van de
tekst. And punks who would laugh when they saw us together, well they
didn’t know how to dress for the weather.
beach fossils – careless
Melancholisch dansen doe je op Careless van Beach Fossils. Het soort
liedje waarvoor De Avond Van Het Kippenvel ooit uitgevonden is.
jonathan richman & the modern lovers – she cracked
Arthur Russel kreeg het definiteve zetje in de rug om de muziek te durven
maken die hij wou maken nadat hij een optreden van Jonathan Richman & The
Modern Lovers zag. Maar ook nu nog weerklinkt hun invloed. Luister alleen
al naar de fantastische plaat van Parquet Courts. She Cracked staat op het
klassieke debuutalbum van The Modern Lovers.
J.K. & Co – Christine
Het mooie van weer een Perfect Kippenvel mogen samenstellen is de
uitdaging om eerdere compilaties te overtreffen. Nog dieper in je
collectie te duiken om nog net even die ene welluidende parel het verschil
te laten maken. De 10 inch van J.K. & Co. heb ik lange tijd letterlijk
over het hoofd gezien. Nu staat ie weer vooraan in de kast. En oh, ik heb
een voorstel aan de Perfect Boys: een Perfect Meisjesnamen compilatie!
Toch een mooie pop/ soul traditie. Christine, that is all that I have got
to say.
Extra Spotify tracks
Kevin Coyne – I’m Just A Man
Dit nummer had ik nooit leren kennen zonder de platenzaak. De platenzaak
praat terug, weet wie je bent en baseert dat niet op gemiddelden of
statistieken. Zo zei Peer van De Waaghals ooit ‘dit liedje gaat jou
ontroeren’. En boy, wat had hij gelijk.
The Miracles – Save Me
Eén van de vele gouden Motown singles is I’m The One You Need van The
Miracles. Mede door de b-kant. Save Me is een soul nugget die het ook in
punk kringen goed zou doen. Geweldig gecoverd door The Undertones, maar
ongeevenaard in de orignele uitvoering.
Randy Newman – Everytime It Rains
Geschreven voor Michael Jackson. Die wees het af. Eigenlijk wees het
circus rondom Michael het al af nog voordat het hem kon bereiken. Randy
Newman nam het zelf op. Het is zijn meest recht-door-zee liedje en dat
vind het kippenvel op mijn armen helemaal niet erg.
Blossom Dearie – I Like London In The Rain
London drizzle has its charm. Beetje de I Love London van 1970, maar dan
op het juiste toerental :-) Veel gesampled in hip hop en de ultieme
vensterbank-tune.
Alamo Race Track – Records
Alamo Race Track brengen hun platen uit, krijgen hun goede recensies en
spelen hun shows. het goede leven. natuurlijk. Toch verdient het meer
aandacht dan het krijgt. Ik bedoel, luister dan. Nee echt, LUISTER DAN.
Dit liedje, Records. Het heeft alles wat een ballade moet hebben. Gemaakt
van het spul dat harten breekt.