Perfect Kippenvel 4

Neil Diamond – Shilo
Iemand die Neil Diamond niet serieus neemt, neemt zichzelf niet serieus. De eerste wet in de psychologie. Niet alleen dat origineel van I’m A Believer nee. Het vroege werk van Neil Diamond is bijna zonder uitzondering Perfect Kippenvel materiaal. Een beter en grootser begin kon ik mij niet wensen.

Big Maybelle – 96 Tears
Het is moeilijk te bevatten hoe zo’n historische dijk van een stem met de tijd nauwelijks meer gehoord wordt. Ze kreeg nooit de credits voor het origineel vanRay Charles’ Hit The Road Jack (zie de blazerspartij in That’s A Pretty Good Love). Er bestaan 2 geweldige compilaties op Rev-Ola van haar waar deze cover van Question Mark & The Mysterions dan weer niet opstaat. Pre-Amy.

The Crookes – Backstreet Lover
De gebroeders Oasis roepen heel veel heel vaak heel hard. Maar dit keer heeft Noel gelijk: The Crookes zijn de belofte van Groot-Brittannië. Lang achteraan gezeten en uiteindelijk bevestigd voor de zaterdagavond op het Weekend van het Kippenvel. Oh, whatever makes you happy…

Talking Heads – I Feel It In My Heart
Het klassieke album van een band wil wel eens een vastgeroest dogma wezen.Remain In Light is een geweldig album, maar ik zou niet durven kiezen tussen dat album en Fear Of Music of 77′. ‘I Feel It In My Heart’ is een bonustrack op de onmisbare reissue van laatstgenoemd debuutalbum.

Lykke Li – Possibility
Lykke Li is een van dé nieuwe stemmen uit het afgelopen decennium en Youth Novels een album om van te houden. Dit liedje komt van de Twilight Saga: New Moon Soundtrack en doet ernstig verlangen naar de snel te verschijnen tweede plaat. Hoe koud zouden we het met zijn allen hebben zonder ballades als deze?

Marion Black – Listen Black Brother
‘Who Knows’ is de must-have pop/ soul nugget van Marion Black. Het nummer betekende de geboorte van het Capsoul-label dat ijzersterk gecompileerd is door The Numero Group. Dit is een latere opname voor Prix Records. In de geest van Syl Johnson of Gil Scott-Heron. Het bewijs dat vroeger niet alles beter was. Maar mooier.

Teenage Fanclub – Baby Lee
Verrassend mooi en verslavend nieuw liedje van Teenage Fanclub. Het was een lange slopende strijd op leven en dood tussen I Really Need Love van The Bees en dit nummer. Maar The Bees bracht weer een geheel eigen keten van hoogneurotische dilemma’s op gang, zoals: waarom dan niet gewoon Listening Man??! ‘Baby Lee’ dus.

Sugar – If I Can’t Change Your Mind
Op mijn zeventiende was ik verliefd. Om haar een kus te kunnen geven moest ik drie kwartier fietsen. Altijd hetzelfde bandje. Op de heenweg Bandwagonesquevan Teenage Fanclub (kant A), op de terugweg Copper Blue van Sugar (kant B). Het hoofd op hol. Onzeker. Maar met een stelregel: If I Can’t Change Your Mind Then No One Will.

Damien Jurado – Cloudy Shoes
Geen ingewikkeld compositorisch meesterwerk, maar erg ontroerend in z’n eenvoud. Hoorde het voor het eerst in de periode rondom de zelfmoord van Antonie Kamerling. Weet niet in hoeverre een liedje ooit echt van toepassing zal kunnen zijn op zo’n in- en intrieste situatie, maar ‘Cloudy Shoes’ komt een heel eind.

The Animals – I Believe To My Soul
De ultieme blue-eyed soul. Een hoogtepunt tijdens mijn set op Lowlands. Climaxen bestaan alleen bij de gratie van rustpunten. ‘I Believe To My Soul’ zou vaak gesampled worden. Onder andere zeer recent door onze eigen Q4 die er, eierdop nog op de kop, helaas alweer mee gestopt zijn.

The Brothers Curtis – You Make Everything Better
Dit is de meest obscure van het stel. Een origineel exemplaar begint bij $ 600. Eén van de gebroeders Curtis is regelmatig op soulblogs te vinden met de vraag of iemand hem misschien kan helpen aan zijn eigen liedje. ‘I don’t want to achieve immortality through my work. I want to achieve it through not dying’ zegt Woody Allen dan.

Oasis – Fade Away
Dit had de compilatie even nodig. Een alfa moment. Nu ze uit elkaar zijn luister ik het eigenlijk weer meer dan ooit. Deze B-kant van Cigarettes & Alcohol blijft mijn favoriet. Het zou iets te maken kunnen heb met de zanglijn die wel erg veel lijkt op mijn eertse zelf gekochte singletje, Freedom van Wham!

Tap Tap – Half Moon Street
Ik heb de aanvoerder van mijn Kippenvel-shortlist Pete & The Pirates, met dank aan Tivoli en het label, uit de studio kunnen trekken voor een eenmalig optreden op het Weekend. Dit is een nieuw liedje van het soloproject van de zanger. Kippenvel op merg en been.

DM Stith – A Soft Seduction
Een zeldzame kunstvorm, de cover die beter is dan het origineel. A Soft Seductionis een MOOI liedje van David Byrne uit de late jaren ’90. DM Stith trekt aan het achterste van David’s tong en maakt er een adembenemende tragedie van.

Nora Dean – Angie La La (Ay Ay Ay)
Pilooski had een momentum met zijn Dirty Edits en natuurlijk de bewerking van Frankie Valli’s Beggin’, maar echt doorgezet heeft-ie niet. Z’n laatste edits vallen allemaal wat tegen of blijven liggen op de tekentafel. De remix van Ay Ay Ay bracht me in ieder geval bij het aanstekelijke en bijzonder exotische origineel.

George McCrae – Look At You
Een Fransman die beter in vorm blijkt is Jacques Renault. Zijn disco producties vullen menig dansvloer en blijven ook overeind in de huiskamer. ‘Look At You’ is een hoogtepunt. Toch heb ik ook hier voor het origneel gekozen. Wat kan ik zeggen? The First Cut Is The Deepest!

Lola Kite – Different Story
Nee, dan dit. Alle aandacht ging het afgelopen jaar uit naar Moss en hun prijswinnende tweede album. Volledig terecht. Maar nou is het toch echt tijd voor deze satelliet. Lola Kite. Een 9 op de Pitchforksite had niet misstaan. Jammer dat ze geen Lola Bear heten dus. Of Lola Chicken. Next years favorites anyhow. Niet voor niks het allereerste liedje dat ik draaide bij Paul de Leeuw.

I Am Kloot – Proof
Elke compilatie kent zijn inkoppers. Je hoeft geen John van Loen te heten om deze erin te knikken. Een blauwdruk voor alle tranentrekkers links van het midden. De open deur die nou eenmaal af en toe ingetrapt moet worden. Omdat iedereen wel eens pijn heeft en je niet altijd maar weer REM op kunt zetten.

Darrell Banks – You Better Go
Dit is toch wel – mag ik dat zeggen ja dat mag ik zeggen – het prijsnummer van de compilatie. Heb de artiest het afgelopen jaar weggehouden van Twitter, Facebook, site en radio. Wachtend op het goede moment. Dit moment. De compilatie Darrell Banks Is Here is verplichte kost voor elke soulliefhebber.

James Ray – I’ve Got My Mind Set On You
The Beatles waren fan en speelden in hun begin dagen regelmatig If You Gotta Make A Fool Of Somebody. George Harrison bleek de grootste fan en had een enorme hit met zijn versie van I’ve Got My Mind Set On You. James Ray stierf op zijn drieëntwintigste zoals hij ook een paar jaar eerder ontdekt was. Zingend en spuitend.

Timi Yuro – What’s The Matter Baby
Met de overlevering veelal aangehaald als one hit wonder, maar in haar dagen de favoriete zangeres van zowel Elvis Presley als Frank Sinatra. Timi Yuro. Hurt is de Klassieker, ‘What’s The Matter Baby’ een van de vele nummers waaraan herinnerd moet worden.

Les Savy Fav – Let’s Get Out Of Here
Dit schrijft het Belgische Humo: ‘Omdat niets menselijks Les Savy Fav vreemd is, gaan ze één keer flink uit de bocht, maar hun poging om een meezingbare midtemporocker te bedenken bedekken we volgaarne met de mantel der liefde.’Schrijf dan niks. Het meest poppy statement van Les Savy Fav. Ik krijg er geen genoeg van.

Van Dyke Parks – The Yankee Reaper
Van invloed op carrières variërend van The Beach Boys tot Rufus Wainwright. Zijn eigen werk daar kom ik niet altijd even makkelijk doorheen. Toch loont een zoektocht alleen al voor dit soort liedjes. Het wachten is eigenlijk op de definitieve compilatie. Perfect Van Dyke Parks, iemand?

Phenomenal Handclap Band – Baby
Obscure jaren ’60 soul nugget? Nee hoor. Gewoon een club te laat geboren bleke hippies met een vreemd lucky shot. Het album is aardig maar kent verder geen enkel nummer met de statuur van deze track. Bullseye!

Wild Nothing – Chinatown
Dit album komt dan weer wel in aanmerking voor de jaarlijstjes. Voor iedereen die graag naar het plafond staart. Of uit het raam. Of naar de bodem van het zwembad. Dromerig, maar met een focus. Geen zweverij. Enkel mooie liedjes. In de BESTE traditie van The Jesus & Mary Chain tot Belle & Sebastian.

Ricky Nelson – Teenage Idol
Dit was vanaf het prille begin de gedoodverfde afsluiter. Ongekend persoonlijk voor die tijd, ook al was het niet door hemzelf geschreven. Eén van de eerste rock ’n roll- lyrics zoals we die nu kennen. ‘Smells Like Teen Spirit’ is nooit ver weg. Drugs, vrouwen en een vroege dood. De periferie van vele mooie liedjes. Liedjes die levens veranderen. God Only Knows What I’d Be Without Them.

– Paul Nederveen