follow this Perfect

De Rotterdamse zangeres Charlie Dée maakte een Perfect van haar favoriete zangeres & songschrijfster. Voor ons.

Liner notes:

“We love Joni! Toch? You love her or you hate her… Dat wordt toch altijd gezegd? Bij dat laatste kan ik me niets voorstellen. Wat mij betreft is Joni de beste songwriter ooit. David Crosby zegt dat je leven verandert als je naar Joni luistert. Dat klinkt overdreven, maar ik ben het met hem eens. De eerste keer dat ik Joni hoorde zette mijn wereld echt op z’n kop! Ik was 17 en studeerde al aan het conservatorium, maar was echt zoekende, wist eigenlijk niet zo goed waar het allemaal naar toe moest met dat zingen. Door Joni viel alles op zijn plek en ben ik ook gaan schrijven. Ik vond het zo mooi! En bizar! Als ik Joni hoor heb ik altijd het gevoel dat ze haar muziek en haar teksten van een andere planeet haalt. Alsof ze even op reis gaat, of alsof ze een klepje openzet waar haar teksten en muziek doorheen vallen. En elke keer als ik haar hoor besef ik me dat je naar binnen moet als je mooie dingen wilt schrijven. Dat je eerst even stil moet zijn voordat je iets laat ontstaan.

Ik heb een compilatie gemaakt in chronologische volgorde, met als tweede liedje ‘Both Sides Now’ van Clouds als superjonge Joni. Ik eindig in 2000 met de oude Joni die Both Sides Now zingt. Chronologisch omdat ik het zelf altijd heel gaaf vind om te horen welke ontwikkeling zij heeft ondergaan en hoe ze altijd het lef heeft gehad om trouw aan zichzelf te blijven. Iedereen raadde het haar sterk af om bijv. met Charles Mingus (‘Dry Cleaner’ en ‘Pork Pie Hat’) te gaan werken. Hij belde haar in een tijd dat ze al niet meer zoveel gedraaid werd. Maar hoe kon ze Charles nou weigeren? De recensies waren verschrikkelijk zuur, waar ik niets van begrijp. Op Blue kleedt ze zichzelf helemaal uit en laat ze de mensen schrikken met haar eerlijkheid. Op Turbulent Indigo is ze zo maatschappij kritisch (‘Sex Kills’) dat je er soms bijna niet naar durft te luisteren. ‘Paprika Plains’ van Don Juan Reckless Daughter is een absurd nummer, héél lang, zou je eigenlijk ’s nachts met een koptelefoon moeten luisteren. Als je door de weirdness heen kan luisteren hoor je hoe geniaal ze is. Ik heb gekozen voor de live-versie van ‘Dreamland’ omdat die ongehoord mooi is en voor ‘Amelia’ vanwege de solo van Pat Metheny. Tranen zeg ik! Nou goed, luister maar, ik hoop dat jullie het leuk vinden! Veel luisterplezier!” – Charlie Dée