Perfect Heimwee
Heimwee is een bitch. Natuurlijk was het vroeger erger, huilend naar huis van kamp, of als je bij een vriendje sliep en je toch liever in je eigen bedje wilde liggen. Of ‘erger’, het was duidelijker zichtbaar. Het ging natuurlijk nooit weg. Toen je op kamers ging overviel het je ook soms. In de vorm van dat ‘Wat doe ik hier eigenlijk? Ik hoor hier niet!’-gevoel. Of nog k*ttiger: het moment dat je je realiseert dat ’thuis’ je thuis niet meer is. Want je nieuwe huis is thuis, “Wen er maar aan”. “Je oude slaapkamer is de computerkamer van je moeder geworden, leuk hè”, dat soort dingen. En heimwee achtervolgt je daarna nog je hele leven.
Maar heimwee is natuurlijk in al z’n ellende ook een schitterend, tergend verlangen (en een prachtig woord). That’s where Mariska comes in. Zij maakte een prachtige Perfect die dat verlangen in muziek vangt én troost biedt als het je overvalt. Maar ook erg mooi als je gewoon thuis bent, natuurlijk. Als je heimwee naar heimwee hebt.