follow this Perfect

Moeilijkmoeilijklastig, dat Eurovisie Songfestival. Het is er i.c.m. met twitter qua campy tv-fenomeen wél boeiender op geworden (door de tweets van @dijkshoorn in het bijzonder, natuurlijk). Maar de muziek is bergafwaarts gegaan. Dat geldt voor inzendingen uit het voormalig Oost Blok, maar ook die van Nederland. Het is bar. Misschien dit jaar dan, met Anouk’s Birds. Wie weet, wie weet.

Het is natuurlijk altijd de zoektocht geweest naar de instant hit, en dat is op zich een interessant aan het Eurovisie Songfestival. Dat velen de plank missloegen (en -slaan) zegt natuurlijk niets over De Klappers. Of juist heel veel. Deze Perfect gaat rakelings langs het randje… en hier en daar er nèt over.

Liner notes:
Guilty pleasure of verschrikking? De gemiddelde muziekliefhebber heeft het maar moeilijk met het Eurovisie Songfestival. Je mag het niet leuk vinden, maar stiekem vinden velen het heerlijk om te luisteren naar de winnaars uit vervlogen tijden. Waar het voorheen nog grote hits voortbracht, is het tegenwoordig wel anders: landen die elkaar altijd 12 punten geven, het gehele oostblok dat op elkaar stemt, landen die als grap een act insturen (en ook nog winnen), bekende artiesten die voor de lol meedoen en sowieso doet Nederland al niet meer mee sinds 2004.
Het heeft een hoop memorabele TV momenten opgeleverd: Zweden op gouden schoenen, technische problemen tijdens Italiaanse klassiekers in spe, Duitsers in Mongoolse vechtkostuums, vals zingende Israëli en Engelsen, de laatste Finse mode uit 1976, swingende & winnende Noren en Nederlanders die niet verder kwamen dan de nationale voorronde. De enige die ontbreekt in deze lijst (vanwege niet verkrijgbaar in Spotify) is de bekende winnares van 1982.
‘We’ hebben 4 keer gewonnen (in 1969 als één van de vier) en de laatste keer was met Teach-In in 1975. Zet de cola & chips maar klaar!

– Aux the Masterfader