De Elton John biopic Rocketman is een fijne film. En je zou met enig cynisme kunnen vaststellen dat deze film dezelfde impact zou kunnen hebben als Bohemian Rhapsody had op de populariteit van het werk van Queen. Ware het niet dat EJ nog gewoon levend rondloopt.
Leo Blokhuis toverde de verborgen pareltjes van Elton John tevoorschijn én schreef onderstaande bijsluiter.
Enjoy!
Ik heb sinds mijn oudere broer de EJ-elpee Greatest Hits aanschafte – die hij vrijwel meteen steeds van mijn tienerkamer moest halen als hij er naar wilde luisteren – een enorme soft spot gehad voor de muziek van Elton John. Zo buitenissig als zijn uitdossingen in de jaren zeventig waren, zo eclectisch is zijn muziek. Van de funky stijl in ‘Philladephia Freedom’ via het rockende ‘Saturday Night’s Alright For Fighting’ tot de melancholieke snotterballades als “Sorry Seems To Be The Hardest Word’, Elton kan het allemaal.
Elton John is wat mij betreft de componist en uitvoerder van één van de beste popliedjes ooit opgenomen, ‘Goodbye Yellow Brick Road’, van het gelijknamige dubbelalbum dat barst van de geweldige composities. In Château d’Hérouville in Frankrijk schreef Elton elke ochtend bij het ontbijt een klassieker, die in de loop van de dag werd opgenomen. Je kunt het je haast niet voorstellen, hoe barstensvol creativiteit die man de jaren zeventig doorbracht.
Ik ontdekte zijn albums een voor een, allemaal vol minder bekende juweeltjes. De hits kende ik al, maar elk album, van zijn titelloze tweede uit 1970 tot ‘Victim Of Love’ uit 1979, bevatten allemaal tijdloze parels. Na 1980 komen er nog steeds prachtliedjes, maar de albums klinken wat bombastischer, Elton gaat meer gezwollen klinken. Ik vind het minder interessant, maar het schaadt de reputatie die Elton John absoluut niet. Hij is eredivisie als het gaat om songwriting en opname. In deze nuggets-lijst kies ik vooral de meeslepende, wat nostalgische songs van Elton. Het is een private keuze, maar zo vind ik hem het best.
‘Skyline Pigeon’ was in 1969 zijn eerste opvallende nummer. In de bekende versie speelt Elton klavecimbel. Voor de b-kant van zijn hit ‘Daniel’ nam hij in 1972 het nummer nog eens op, nu in een arrangement dat meer aansluit bij de rest van zijn oeuvre met de band waarmee hij zijn beste werk opnam: Davey Johnstone op gitaar, Dee Murray op bas, Nigel Olson op drums en met een arrangement van Paul Buckmaster.
‘The Greatest Discovery’ is een ontroerend liedje van zijn tweede, titelloze album uit 1970, waarop ook de bekendere parels ‘Border Song’ (ooit schitterend gecovered door Aretha Franklin) en zijn doorbraakhit ‘Your Song’ op staan. De grote ontdekking is het pasgeboren broertje van het ventje dat Elton in het liedje aanspreekt.
‘Love Song’ is een van de weinige covers die Elton ooit opnam. Als je ze zelf zo goed schrijft, waarom zou je dan ook – behalve als je in de film ‘Tommy’ van The Who speelt. Voor die film nam hij ‘Pinball Wizzard’ op. ‘Love Song’ is van de Engelse singer/songwriter Lesley Duncan, het is een prachtliedje dat Elton opnam voor Tumbleweed Connection. Lesley zong op haar beurt backingvokalen op Elton’s prachtalbum ‘Madman Across The Water’, waar het bekende ‘Tiny Dancer’ op staat. Het album sluit af met het even sublieme als korte liedje ‘Goodbye’.
‘Love Song’ wordt soms genoteerd als een duet met Lesley Duncan, zij is niet de enige zangeres die profiteerde van Eltons status. Ook Kiki Dee nam een duet met hem op, ‘Don’t Go Breaking My Heart’. Voor Lesley en Kiki produceerde Elton als wederdienst een heel album. In 1981 neemt Elton met de Franse superster France Gall de single ‘Les Aveux’ op. Het nummer flopt en ik ben helaas mijn singletje – ooit uit de bak geflopte singles voor 75 cent op de toonbank van de Free Record Shop in Schiedam gevist – helaas kwijt. ‘Les Aveux’ is heel lastig te vinden, gek genoeg is de b-kant van die single, ‘Donner Pour Donner’, wél op een verzamelalbum te vinden. Je moet dan bij Gall zoeken, niet bij John.
Een laatste bijzondere track is ‘Elton’s Song’, een liedje over de ontluikende gay-feelings bij een schooljongen. Het is uiteraard autobiografisch. In 1981 was dit een problematisch liedje in Engeland – onder andere omdat de school waar de video werd opgenomen bezwaar had tegen het thema van het liedje.
Een andere bijzonder track is ‘Shine On Through’, dat bekend werd als de openingstrack was van het album ‘A Single Man’ (bekend van de wereldhit ‘Song For Guy’) uit 1978. De hier opgenomen versie nam Elton op in 1977 in Philadelphia. John nam toen liedjes op met Thom Bell, bekend als een van de mannen achter de Phillysoul van bands als The Spinners en The Stylistics. In 1977 werkten de twee samen, en in dat jaar kwam alleen de single ‘Mama Can’t Buy You Love’ had toen succes. De rest van de Thomas Bell-sessies kwamen pas in 1989 uit, met onder andere dit nummer.
De speellijst ‘Hidden Gems’ van Elton John bevatten de liedjes die ik feilloos op de vinylversie van de albums wist te vinden. De liedjes die ik na afloop van het hele album nog eens wilde horen.