Het hope, love and happiness-muzieknieuws van het jaar: Daryll-Ann is weer bijeen. Begin 2014 volgt een reünietour en de release van een boxset. Om de tijd te overbruggen stelde Norbert Pek, liefhebber van het eerste uur, Perfect Daryll-Ann samen. Hij schreef er ook een bijsluiter bij.
Enjoy!
Op 26 mei 2004 had ik de twijfelachtige eer om als eerste te mogen schrijven over het einde van Daryll-Ann. Het was die dag al een vreemde gewaarwording om onder de vlag van het 3VOOR12-nieuws achter bandleden aan te bellen die een dieptepunt in hun carrière meemaakten. Niet zelden wordt het einde van een band vergeleken met het einde van een huwelijk. Helemaal als dit met enige consternatie gebeurt, zoals bij Daryll-Ann het geval was. Natuurlijk moest ik de journalistieke plicht vervullen, maar om het twijfelachtige en vreemde te verklaren: de bandleden die ik aan het opjagen was, hadden muzikaal nogal veel voor me betekend. Om een indruk van de voorgeschiedenis te geven:
-Als fulltime Queen-verslaafde kreeg ik (15) in 1994 van Enterse vrienden een stapel alternatieve cd’s in de handen gedrukt die stuk voor stuk indruk maakten. De Daryll-Ann EP’s I Could Never Love You en Come Around zaten er tussen. Met harmonische liedjes vol geestdrift. Verslaving was zelden zo makkelijk geweest.
-Het eerste concert dat ik ooit zag was van Daryll-Ann. Op, ik meen, 18 februari 1995 in Hedon, Zwolle. Nog altijd is Daryll-Ann de band die ik in m’n leven het vaakst live heb gezien. Ik ging er godbetert nog voor naar Rietpop, Emmen.
-Daryll-Ann Weeps is m’n favoriete Nederlandse plaat ooit. Boven Pergola en het Spinvis-debuut dus. Ook boven Daryll-Ann’s Happy Traum.
-Als ik het goed heb zaten er geen Last.fm-scrobblers op mijn walkman en cd-speler, maar Daryll-Ann Weeps kan nog weleens mijn meestgedraaide album ooit zijn. Ik hoor nog precies op welk moment Tremble Forte ophoudt, waarna de walkman op auto reverse gaat naar kant B.
-Muzikale ontdekkingen komen op jonge leeftijd zoveel harder binnen. Er is nog weinig vergelijkingsmateriaal in je hoofd en nieuwe klanken komen in volle puurheid binnen. Je gaat met de nieuwe ontdekking om als de fanatieke voetbalsupporter met zijn club: je leeft ervoor en je verdedigt de liefde met hand en tand. Relativering komt niet eens in je op. Morrissey bezong ze al, de songs that saved your life. Voor mij maakte Daryll-Ann ze.
Vlak voordat Daryll-Ann explodeerde was het muzikaal misschien wel op, getuige de ondermaatse zwanenzang Don’t Stop. Maar wat had die gouden songschrijfperiode lang geduurd. En van die optredens had ik nog lang niet genoeg. Het was kortom allesbehalve plezierig om het einde van Daryll-Ann op te tekenen. Het is ook de afsluiting van een periode van je eigen leven met die band. De platen worden nog altijd gedraaid, maar het is anders.
Onlangs kwam de ghost from the past weer tot leven. Eerst waren de geruchten er, daarna namen ze exponentieel toe, en vervolgens de officiële bevestiging: Daryll-Ann leeft weer. Er komt een boxset aan en een korte tour. De eerste repetitieronde is al geweest en het beviel. Op 26 februari 2014 vindt de aftrap plaats in Doornroosje, Nijmegen. Ook kaartjes voor optredens in Tivoli, Effenaar, Oosterpoort en Paradiso zijn al te koop. Om deze tijd te overbruggen heb ik Perfect Daryll-Ann samengesteld. Daarop uiteraard veel van Daryll-Ann Weeps. En geloof me, ik heb me nog ingehouden. – Norbert Pek