Ivo Victoria maakte een Perfect Belgium. Daar zijn we op zich zeer blij mee. Maar, was dat nou echt nodig? Jazeker. Hoezo? Lees erover onder het artwork!

Liner notes:
Dit jaar staat EuroSonic te Groningen in het teken van België. Bijna-debuterend-schrijver Ivo Victoria is Belg, woont in A’dam en vond dat een beetje raar: “In mijn hoofd zijn de grote glorietijden van de Belgenrock alweer enkele jaren voorbij. Daar waar dEUS en anders Soulwax rond de eeuwwisseling in heel Europa door pers en publiek werden omhelsd, verging het de tweede Belgenwave (Admiral Freebee, Das Pop) al een pak minder buiten de eigen landsgrenzen en daar lijkt met de jongste generatie weinig verandering in te komen. Dacht ik. Maar toen ging ik deze compilatie samenstellen. En las ik de nieuwe OOR (doet u dat ook even? Kom op, lekker old school!). En wat was ik blij dat ik ongebreideld chauvinistisch kon vaststellen dat er angstaanjagend veel goeie muziek uit België is gekomen in de laatste pakweg 15 jaar en dat ook de toekomst er blakend uit ziet.
Alleen al het lijstje afvallers (waarbij het criterium mijn eigen persoonlijke willekeur was) geeft aan in wat een weelde mijn Belgenland in muzikaal opzicht (!) leeft: Hooverphonic, K’s Choice, Laïs, Triggerfinger, Arid, Zap Mama, Ozark Henry, Ann Pierlé, Axelle Red, Praga Khan, ‘t Hof van Commerce, DAAU, Channel Zero, Thou, Noordkaap, De Mens, Kiss My Jazz, Janez Detd., Tom Helsen, Flowers for Breakfast, Girls in Hawaï, El Fish, Dead Man Ray, DAAN, Dela Vega, Pieter-Jan Desmet, Camden, A Brand, Sioen en ik vergeet er nog.En dan mag ik blij zijn dat ik pas begonnen ben met tellen vanaf ongeveer (ongeveer, hè!) de oerknal die dEUS heette. Maar daarvoor hadden we al TC Matic, Raymond van het Groenewoud, Front 242, Ferre Grignard ja zelfs Thefokking Pebbles! Dat wordt voer voor een Perfect Classic Belgium. Laatste bedenking: deze compilatie bleek na samenstelling opvallend veel tracks van debuutalbums te bevatten. Ik ben er nog niet uit of dat komt omdat ik stilaan oud word of omdat ook de Belgen lijden aan de eeuwwisselingsziekte die internationaal heerst: dat het blijkbaar toch o zo moeilijk is (of voor bands gemaakt wordt) om door te groeien, zowel in artistiek opzicht als carrièrematig.