Zeg ‘eighties muziek’ en de synths, de neonkleuren en de getoupeerde kapsels flitsen voor uw geestesoog voorbij. Maar zoals de gitaarborduursels van The Smiths die kille jaren tachtig net zo kleurden als de toetsen van Depeche Mode, zo werden er in de 80s ook rock, country, blues en (vooral) allerhande tussenvormen gemaakt. Americana, zouden we dat nu noemen. In Amerika (R.E.M., Drivin N Cryin), in Australië (Triffids), in Engeland (Mekons), in Nederland (Fatal Flowers). Ze klonken niet (helemaal) hetzelfde, ze boorden wel dezelfde bronnen aan. Muziek uit het heartland.
Hier verzameld (met hulp van Ruud Houweling, Leon Geuyen en Rick Buur) zijn bands en artiesten die in de jaren tachtig opkwamen, onder aanvoering van The Blasters en Beat Farmers. Die bands zou je de Uncle Tupelo van de 80s Americana kunnen noemen. Uncle Tupelo zou een decennium later met No Depression de aftrap geven van wat alt.country of alt.americana ging heten.
Gas Food Lodging van Green on Red. The Man With The Blue Post Modern Fragmented Neo-Traditionalist Guitar van Peter Case. The Pursuit of Happiness van Beat Farmers. Het waren bij verschijning opmerkelijke platen, waarover toen al werd gezegd dat het klassiekers zouden worden. Ze zijn, vind ik, een beetje vergeten. Maar hier mogen ze nog even glorie pakken. En god, wat is Skyway van Replacements een parel van een liedje zeg.
Terzijde: met name Ruud Houweling voegde een heel pak Oude Helden toe (Young, Springsteen), die ook in de 80s platen uitbrachten en naadloos in deze playlist zouden passen. Maar ik wilde in deze lijst vooral de focus op in die tijd nieuwe namen leggen. Joe Ely en Robbie Robertson heb ik toch maar laten staan, omdat zij in de 80s een nieuwe impuls aan hun carrière gaven. En Lloyd Cole vond ik een te gekke suggestie van Leon Geuyen; hij wijkt zeker met dit nummer wat mij betreft helemaal niet zo ver af. Echt jammer vond ik dat het eerste album van Lone Justice niet in de studioversie op Spotify staat. Moet u zelf een keer naar op zoek.
Enjoy!