Perfect-maker Guuzbourg:
“Het jaar is koud onderweg of de beste plaat van het jaar is al uitgebracht: I Love You, Honeybear van Father John Misty. Echt, beter gaat het niet worden. Luister ‘m vooral zelf, en daarna deze editie van ‘Perfect IYL’, met tijdgenoten, inspiratiebronnen, voorbeelden”.
Eén toevoeging van onze kant: de Perfect is misschien wel nóg beter. Misschien, hè.
Enjoy!
Drie jaar geleden overleed Jeroen Soer. Voor wie ‘m niet kende: Soer presenteerde in mijn formative years de alternatieve VARA-hitlijst Verrukkelijke Vijftien. Hij was ex-omroepbaas. Maar vooral een muziekfanaat, en een programmamaker bij KX-Radio. Wij deelden een liefde voor Franstalige pop, ik mocht een paar jaar lang elke vrijdagochtend een zuchtmeisje introduceren in zijn KX-show. Met genoegen, mag ik wel zeggen.
Soer was een opvoeder, iemand die geweldige platen uit het verleden afstofte, daar altijd een goed verhaal bij had en nog steeds enthousiast kon worden van nieuwe muziek. Een voorbeeld.
Dikke vrienden waren we niet, maar hij was een superaardige kerel in real life, plus een van die muzikale vaders tijdens de Wonderjaren (samen met bijvoorbeeld Bram van Splunteren en Gerard Walhof) en die koester ik.
Ik mis Jeroen vooral als ik een plaat hoor waarvan ik zeker weet dat hij ‘m geweldig had gevonden. ‘I Love You, Honeybear’ van Father John Misty is zo’n plaat. Father John Misty heet eigenlijk Josh Tillman, hij maakte een aantal desolate soloplaten als J Tillman, drumde en zong bij Fleet Foxes en coverde op tribute-albums de hier opgenomen originals van Bob Dylan, Cat Stevens en Townes van Zandt. De referenties op ‘Honeybear’ naar afwijkende 70s singer-songwriters als Harry Nilsson en Elton John (iedereen die nu lacht kent ‘Honky Chateau’ of ‘Goodbye Yellow Brick Road’ niet) zijn legio, het specialisme van Soer. Er staan gruwelijk eerlijke liefdesliedjes op ‘I Love You, Honeybear’, er staan grappen op, cynische uithalen maar vooral meesterlijk mooie muziek. Wat. Een. Plaat. Mensen.
Ik had ‘m graag helemaal stuk geanalyseerd met Jeroen. Ik had nog veel liever bijdrages van Jeroen gehad aan deze Perfect IYL. Hij had net dat juiste Nilsson nummer geweten, een nog betere Elton. Een parel van Buffalo Springfield.
Niet dat ik denk dat-ie nu mislukt is. Met suggesties van onder meer Leo Blokhuis, Niels Aalberts en Norbert Pek is ’t nog steeds een playlist om het kwijl van in je bek te krijgen, dacht ik zo.
Kijk, als u dat nog niet had gedaan, ook naar Father John Misty bij Letterman. Lees dit fijne interview op Pitchfork. En kom 5 maart naar Paradiso Noord. Want daar speelt hij. En dat ziet er dan ongeveer zo uit.
Jeroen, big guy in the sky, ik hoop dat ze daar ook Spotify hebben.
– Guuzbourg