‘Waar ligt de grens tussen synthpop, post-punk, new wave en new romantic?’, vraagt Perfect-maker Geert Veneklaas zich terecht af. Een lastig onderscheid inderdaad. Maar toch zijn deze tracks uit de periode 1980-1985 uiteindelijk allemaal lekker Pop-py. Duidelijke, herkenbare hooks, zelfs hier en daar een meezinger en stuk voor stuk nummers die het donkere tijdsbeeld van toen (en het bijbehorende gevoel bij ‘het grote publiek’) vertalen in muziek. Pop in de basis, wat ons betreft.
Enjoy!
Als jongste van een vierkindergezin ben ik muzikaal uiteraard beinvloed door mijn ouders, mijn oudere broers en mijn zus. Een brede luisterervaring, van Bach tot King Crimson. Maar altijd ‘verantwoord’. Buitenshuis maakte ik via een klasgenootje kennis met Kraftwerk, DEVO en Tubeway Army. Een ‘andere’ sound die me sindsdien nooit meer heeft losgelaten. Dat was eind jaren ’70, ik was een jaar of 12.
Vanaf toen wist ik het zeker: ik wou ook in een band spelen. Maar de ouderlijke piano, waar ik al jaren op leste, bood geen oplossing en een synthesizer kopen was toen nog geen optie. Dus kocht ik een gitaar. Het werd eigenlijk nooit een succes, daar waren mijn bandleden en ik het over eens. Ondertussen droomde ik thuis weg bij die andere sound, de synthpop van begin jaren ’80.
Het was dus niet aan mijn gitaarspel maar aan mijn pianospel te danken dat ik in 1984 ging studeren aan het Conservatorium. Mijn ouders waren van mening dat ik dan moest kunnen oefenen op mijn kamer. Blijkbaar heb ik ze er van kunnen overtuigen dat dat prima kon op een synthesizer. Het werd een Roland Juno 106. Trots als een aap was ik.
Het Conservatorium was voor mij een walhalla. Buiten lestijd kon ik beschikken over een Yamaha DX7, een drumcomputer en een ‘portastudio’; een viersporen cassetterecorder en mengtafeltje ineen. Een wereld ging voor me open. De muziek die ik zo tof vond, kon ik nu ook zelf maken. Het was het begin van een bescheiden carrière als popmuzikant.
Vandaag de dag werk ik nog steeds met synthesizers. Geen hardware meer, maar software. Maar die synthpop van begin 80er jaren is nog steeds een inspiratie.
Tot slot: Hoe graag we dingen ook in hokjes willen stoppen, het is vragen om problemen. Zo ook hier. Want wat is synthpop eigenlijk? Waar ligt de grens tussen synthpop, post-punk, new wave en new romantic? Eigenlijk doet het er ook niet toe. Deze playlist is een samenvatting van de muziek die destijds (of in retroperspectief) voor mij betekenisvol was in dit genre. Wegens keuzestress afgebakend van 1980 tot en met 1985.