Deze Amerikaan-Venezuelaan heeft onder de radar afgelopen tien jaar een goede naam opgebouwd met zijn Spaans en Engelstalige freak folk. Melancholisch en toch zomers. Hoogste tijd voor een Perfects lijstje! Dacht Nout van Deijck. En dat dachten wij ook, zeker na het beluisteren van deze prachtige selectie.

Enjoy!

Liner notes:

Devendra Banhart is het type charismatische laid-back muzikant waar iedereen voor valt (zo deed ook Natalie Portman dat). Naast flink skaten in San Francisco, tekeningen maken (al zijn albumcovers ontwierp hij zelf) en gedichten in spreken voor de audio tour van het Londonse Tate Modern, maakt Devendra Banhart zeer unieke freak folk. Beïnvloed door onder andere Vashti Bunyan en Caetono Veloso, maar ook, zo zegt hij zelf, door Oasis, Leonard Cohen, MGMT.

Deze Perfect-lijst gaat chronologisch door het uitgebreide oeuvre heen van de man die werd ontdekt als straatmuzikant in San Fran, door Swans’ frontman Michael Gira. De eerste paar platen, deels in eigen beheer uitgebracht, bestonden uit grote collecties wat kortere nummers, de hypnotiserende, vibrerende stem van Banhart combinerend met akoustisch gitaar. Deze zijn te horen op Oh My Oh My en Rejoicing in the Hands (2004).

Deze laatste breidde, samen met Nino Rojo (ook 2004), het geluid verder uit en bood ruimte aan variatie in stijl.
De toon was gezet en met Cripple Crow (2005) brak Devendra (boedhistische ouders gaven de in Texas geboren Zuid-Amerikaan als tweede naam ‘Obi’, omdat ze fan waren van Star Wars) door, althans, vooral in Zuid-Amerikaanse en freak-folk-kringen.

Het wat minder vaak belichte album Smokey Rolls Down Thunder Canyon (2007) bevat net als zijn voorganger enkele parels, varierend van loom, ingetogen en melancholisch tot het bluesy, lang uitgebouwde ‘Sea Horse’. 

In 2009 was het tijd tot verdere uitbouw van instrumenten en gebruik van elektronische elementen, in het vooral zomerse What Will We Be, eerste echt ‘hit’ stond hier ook op: ‘Baby’ met in de psychedelische, altijd absurdistische, videoclip hoofdrollen voor zijn skatervrienden van MGMT.

Na een uitgebreide tour en een uitbouw van de fanbase naar andere delen van de wereld was het even stil. Maar in 2013 waren er verhalen van betoverende optredens van Devendra solo met elektrisch gitaar in de straten van Austin tijdens het grootste showcase festival SXSW en enkele maanden later was daar het paarse Mala (2013), gevuld met gelaagdere, nog steeds excentrieke songteksten, gebruik van synths hier en daar, en zelfs een duet met zijn verloofde, Servische fotografe Ana Kras, die in Your Fine Petting Duck in het Duits zingt. Bovendien wordt er geëerd aan Middeleeuwse feministe Hildegard von Bingen.

Alle pareltjes zijn verzameld in deze lijst, aangevuld met een enkele toegift, zoals een collaboratie met Marisa Monte en Rogrido Amarante (de laatste vast bandlid van Devendra Banhart) en een Oasis-cover in freak-folk stijl.