follow this Perfect

Perfect Depeche Mode, in twee elkaar aanvullende delen. Deel 1, het overzicht. Deel 2, de zéér dansbare remixes. Beide Perfects van de hand van René Passet. Die ook al Perfect Puntschoen maakte. Deze man kent z’n synthpop-classics, da’s een ding dat zeker is.

Liner notes:

Oh jongens, wat was ik verliefd in 1984. Madeleine heette ze. Ik zat bij haar op de rand van het Voorburgse bed.  “Ken je Depeche Mode?” vroeg ze. “Ja, van die hit”, antwoordde ik. Het Londense kwartet (met toen nog Vince Clarke binnen de gelederen) had net zijn derde album Construction Time Again uit. Ik kende alleen Just Can’t Get Enough op dat moment, en was dat singletje eerlijk gezegd toen al aardig zat. Maar die albums, dat was toch een ander verhaal. Wat een experiment, wat een vreemde industriële geluiden en wat een fantastische donkere stem had die Gahan.

Het werd een liefde voor het leven. Depeche Mode dan hè. Vooral de maxisingles bleken een goudmijn. Met alternatieve versies, nummers die de albums nooit haalden (wegens te vreemd of te anders) en met remixes van de heetste dj’s en producers. Want Depeche Mode bleek een prima smaak te hebben  als het op hippe dansmuziek aankwam. Nog steeds. Deze Perfect Depeche Mode heeft dan ook een bloedmooi stiefbroertje: Perfect Depeche Different. Kun je zelf kiezen op welke bedrand je wilt gaan zitten.