Rawk! Black Rebel Motorcycle Club uit San Francisco, California is sinds 1998 actief.  Een drietal: zanger/gitarist Peter Hayes, zang/bass/gitaar Robert Levon Been en drumster (!) Leah Shapiro Ze maken de ultieme combinatie van gruizige bluesrock, psychedelica en punk. Robbin Bakker maakte deze Perfect en die werkt als malle.

Enjoy!

Liner notes:

Rock. Het genre waarmee ik werd geintroduceerd in de wondere wereld van muziek. Pearl Jam, Nirvana, Pixies, Led Zep, RHCP, Linkin Park, mijn jeugdhelden. Maar waar mijn vriendengroep bleef hangen in de punk en grunge, verschoof mijn aandacht naar rest van het spectrum van de rock. Ik maakte al snel kennis met Black Rebel Motorcycle Club, of BRMC zoals ze nu graag genoemd willen worden. Het bracht alles samen in een band: gruizige riffs, harde drums en scheurende zanglijnen.

Nog nooit was een band zo cool als deze. Het begon bij het debuutalbum B.R.M.C. uit 2001, waar te gekke tracks met lome bass op stonden als ”Love Burns” en ”Red Eyes And Tears”. Na het stonerrockesque Take Them On, On Your Own uit 2003 volgende persoonlijke favorieten Howl (2005) en Baby 81 (2007). Ongecontroleerd, hard en ruw. Rock zoals alleen rock hoort te zijn. The Effects of 333 (2008) is het enige minpuntje van het heilige drietal te nomen. Hierna volgde Beat The Devil’s Tattoo (2010), een plaat
die voor maanden mijn platenspeler niet is uitgekomen. Hypnotiserend luisterde ik naar de afwisselende zang van Robert Levon Been en Peter Hayes. Wat een partij gruwelijke, catchy rock produceert dit trio!

Met Spector At The Feast wat dit jaar is uitgekomen voegt BRMC weer een aantal toffe tracks toe aan het oeuvre, wat live zo hard staat dat ik drie dagen doof was aan mijn linkeroor. In de lijst mijn persoonlijk favorieten van de band, die elke liefhebber van standje gruis op den gitaar zou moeten kennen.